Translate

maandag 27 juli 2015

Politie-stress



Gelezen in de krant het artikel,  aangaande het proefschrift en aanbevelingen aan de politie door de wetenschapper Peter Renden, VU-onderzoeker die vertelt in @volkskrant http://ow.ly/OVz8N over zijn onderzoek m.b.t. politieprestaties. #EXPOSZ @VUamsterdam

Ik sta achter zijn aanbevelingen, deze zijn zeer lezenswaardig. Deze wetenschapper heeft de resultaten van zijn onderzoek, waarop hij in juni promoveerde, aanbevolen bij de Nationale Politie.

Hij heeft ervoor gepleit om het gat tussen de (huidige) trainingen en de praktijk te dichten. Dat blijkt een stuk lastiger dan gedacht. Het idee om meer en realistischer te trainen, wilde ook afgelopen jaren al niet echt landen. Bureaucratie en logheid? „Ja, het is lastig om bij de juiste mensen te komen” aldus Renden.

Een opmerking vooraf van deze Blogger! Je kunt trainen en bekwamen wat je wilt en kunt. Echter elke praktijk situatie is iedere keer weer anders. Plaats, tijdstip, opponent, agressie, eigen gesteldheid en zo meer. Ik neem u graag mee in mijn eigen gedachtegangen.

Sporty en politiestress

Een dagdeel oefenen en trainen per kwartaal of in totaal 4/6 dagdelen per jaar is veel te weinig voor iedereen in welke sport of bezigheid dan ook. Talent is niet genoeg, je moet hard willen werken aan je TOOLS. Training en vaardigheden dienen periodiek aangepakt te worden. De intensiteit verhogen betekent significante verhoging van de uitvoering met als beloning een stijging op de ladder van de individuele vaardigheden.

Bij zelfverdedigingsvaardigheden is oneindig bijspijkeren een bittere noodzaak tot het einde van je werkzaam leven.

Politiemensen worden periodiek getoetst op de uitvoering van de gestelde minimale eisen. Geweldsmiddelen dienen ingeleverd te worden bij niet behalen van de eisen van uitvoering. Leeftijd, noch individuele levensverwachtingen spelen hierbij een rol.

Dus stelt de politie-werkgever zijn werknemer in de gelegenheid om zijn en haar vaardigheden te trainen. Denk hierbij aan integrale beroepsvaardigheden trainingen waaronder, fitheidstrainingen, amok procedures, theoretische lessen, scholingscursus nieuw wapen en natuurlijk ook de bijbehorende schietlessen. 

Dan zal je bij jezelf denken is dit genoeg? Nee dus, deze handreikingen van de werkgever sporadisch toegepast zijn allerminst als aanvaardbaar en voldoende te bestempelen. Minimale planning ivm de vele andere (on)eigenlijke politie taken en een 24/24 7/7 rooster gooien op dit gebied veel roet in het eten. 

Uw politie ligt onder een vergrootglas en de vele netwerkpartners denken nog niet 24/24 7/7 zoals wij, waardoor onze inzet vaak oneigenlijk en daarmee contra productief wordt op onze fysieke- en emotionele professionele kernkwaliteiten.

Eerlijkheid dicteert me te zeggen en te stellen dat op nagenoeg iedere zelfverdediging-sportschool verhoudingsgewijs hun deelnemers de participerende politiemensen in het stof zullen laten bijten in zaken als condities, technische aspecten en consolidatie van zelfverdedigingsvaardigheden. Waarom, minder stress en geen onregelmatige diensten waardoor hun deelname gemakkelijk in te plannen is.

De politiewerkgever vergoedt dus alleen fitness maar er is geen enkele stok achter de deur qua deelname eisen, trainingen per week noch op de voortgang en de condities van basisvaardigheden. Meten is weten ook hier. Wat is de stand van zaken in belasting, belastbaarheid, conditie vooruitgang en gewenste trainingsaanpak. Dat is toch het uiteindelijke doel en daarmee inherent aan trainen om vooruit te gaan. Deze zaken worden niet gemeten, jammer.

De vraag, kun je met fitness in een geweldsituatie een aanval afslaan? Wie weet, maar daar zijn vooral andere vaardigheden noodzakelijk. Dat ligt ook aan de opponent, zijn eventuele MMA vaardigheden en aan wat deze eventueel “gesnoven” heeft.

In relatie tot het politievak met al haar onregelmatigheid en Multi stressfactoren, is het bedwingen van een geweldsituatie vaak een brug te ver. Vooral het aanhouden, het blijven controleren van de opponent en de plaats waar een en ander zich afspeelt en de omstanders, als laatste het gecontroleerd afboeien.

Niet vergeten dat er voor het meeste politie straatwerk geen training of voorbereiding bestaat, behoudens eerdere ervaringen en gezond boerenverstand. Plotselinge confrontaties met menselijke leed en tragedies werken spanning vergrotend. Stress factoren van derden worden gecomprimeerd tot een kluwen van waanzin waarin het gezonde verstand dient te prevaleren, en dit alles in een split of a second. 

De-escalerend optreden gaat dan hand in hand, met een rechte rug, open vizier en gewenste oplossingsgerichtheid.

Zo niet, dan wordt uw politie in het diskrediet gebracht. 32 uur jaarlijks oefenen is ook weer een bruto netto verhaal en veel te weinig als ik het mag zeggen. Burgers denken dat dit veel meer trainingstijd is.

Politiemensen zitten constant in een denkbeeldige spagaat met betrekking tot trainen en bijhouden van beroepsvaardigheden. De werkgever biedt tot op heden super weinig trainingsmogelijkheden aan binnen de gewapende dienstuitvoering.

Het huidige verplichte fitheidsparcours is een weergave van wat politiemensen op straat tijdens hun dienst zouden kunnen verwachten. Voorts is er rekening mee gehouden met onverwachte fysieke hindernissen op straat waaronder het achtervolgen van een wegrennende crimineel.

De politie is een afspiegeling van de maatschappij. Niets meer en niets minder. Daarbij is niets menselijks is ons vreemds. Werken tijdens onregelmatige diensten, vrije tijd en recreatie is tegenwoordig vaak zitten, computeren, tv kijken en als het moet of als men het leuk vind wordt er nog min of meer recreatief gesport.

Op de dag van vandaag werkt uw politie met prioriteiten, opgelegde protocollen, bureaucratie en cijfers, grafieken en strenge bezuinigingen. De politie wordt overvraagd met oneigenlijk werk.

Subsidiair- en proportioneel politioneel denken en optreden onder een maatschappelijk vergrootglas, in a split of a second maakt ons werk zeer moeilijk. De huidige politie geweldmiddelen liggen onder spanning.


We hebben met zijn allen nog een lange weg te gaan fysiek, juridisch. Vooral de mentale weerbaarheid hoort bij deze opsomming,