De gevaarlijke toestand in de buurt en de woning hebben we destijds met vereende krachten snel kunnen stabiliseren en weer veilig kunnen maken, door de snelle aanhouding van de dader en de inbeslagname van het vuurwapen.
Nu weer terug naar het hier en nu. Tegen 16.00 uur geeft onze OC een opdracht uit aan Ruud en mij. Er wordt een kind dat nog niet qua leeftijd aan de pubergrens komt, vermist. Ons politiebureau is gesloten. Het aantal surveillance auto’s is beperkt. Dus gaan we bij de melder van de vermissing een nader onderzoek instellen. Het blijkt te gaan om een vermissing in de hoogste categorie.
Van de melder,
pleeggezin, krijgen we te horen dat het kind een brief heeft achtergelaten en uit
eigen beweging is vertrokken. Uit ervaring kan iedereen bedenken dat dit kind
behoorlijk gevaar zou kunnen lopen, mede gelet op bepaalde social media zoals;
sexting, loverboys e.d. misbruik.
We krijgen tal van veronderstellingen
te horen en plegen overleg. De OC rechercheert via RTIC stevig mee in de periferie
van de info stroom. Ruud en ik kleppen tal van adressen af. Dan begint het
donker te worden. De kruitdampen van het vuurwerk in combinatie met een mistige
smog of een smoggige mist, laten me onverwacht fantaseren over een war-zone. Ik
hoor harde dreunen en knallen. Zou het vuurwerk wel legaal zijn? Wie zal het
zeggen. De vuurwerk controles van de politie zijn dan afgelopen want vanaf
18.00 uur op de laatste dag van 2016 mag je vrijelijk knallen. Opruimen achteraf,
dat is weer een andere fatsoen kwestie.
Heel wat mensen hebben
Ruud en ik gesproken op meerdere adressen. We komen helaas niet bij ons target,
het vermiste kind. Vanaf het bureau is door de OPCO (operationeel coördinator)
Ed, de piketdienst vermiste personen ge-paget. Deze gaat vanuit zijn discipline
kijken wat hij kan gaan doen.
Met hem heb ik ook nog telefonisch contact. Ik
mail hem want hij kan via zijn oude telefoon geen registraties lezen. Hij heeft
nog een ouder model telefoon zonder BVIB (naslag mogelijkheid voor personen,
voertuigen en registraties etc. Lang leve de ICT in progress! We tikken de
melding en onze bevindingen in de computer want bij de melder van het
pleeggezin waar het kind woont, is alles op een briefje geschreven. ICT op
straat, zover zijn we nog steeds niet.
Dan gaan Ruud en ik
alweer naar buiten weer op weg naar nieuw adressen waar het kind zou kunnen
zijn. Onderweg geeft de OC een melding door aan een andere surveillance dat er
bij een (v)echtscheiding de vlam in de pan is geslagen en er gevochten wordt over
de rug van het kind dat niet meegegeven wordt. DE OC stuurt nog een tweede
surveillance mee. De vader wordt ter plaatste aangehouden. Ruud en ik kunnen
doorgaan met ons speurwerk naar het vermiste kind.
Achter de schermen wordt
het steeds drukker. Er zijn details die nopen tot extra inzet. Er wordt gedacht
aan het uitpeilen van de gsm etc. Er moet snel succes worden geboekt. We doen
er met zijn allen alles aan. Mooi om te zien, te horen en te weten dat al het
mogelijke gedaan wordt bij de politie en - achter de schermen - ook bij de
hulpverleningsinstanties, die ingeseind zijn via hun 24/7 piketdienst. Ons
opsporingswerk levert nog steeds geen opening en de tijd begint te dringen.
Jaren geleden heb ik van
A tot Z meegewerkt aan een vreselijk gebeurtenis n.a.v. een vermist meisje dat
vermoord is. Vreselijk vind ik dat nog steeds. Dus we zijn zeer gemotiveerd.
Omstreeks 21.00 uur komt
er een telefoontje van een collega dit ons een locatie geeft in de buurt. Ik
ken de locatie en sommige bewoners en familie. Op deze locatie gekomen blijkt
dat, met veel mensen in een groot tuinhuis de oudejaarsavond gevierd wordt met
muziek, drank en veel plezier. De bewoner komt op ons verzoek naar buiten maar
weet niet waar het kind is. Een ander adres in de buurt zou mogelijk de
oplossing en de vindplaats van het kind in beeld kunnen brengen.
Na aanbellen bij dit
laatste adres deel ik mijn hoedanigheid en het doel van onze komst mede aan de
bewoner, die ik ken. In de woning is nog een persoon aanwezig van wie de naam eerder
genoemd is in het politie circuit. Mijn vraag of het kind in de woning is,
wordt bevestigend geantwoord. Het kind ligt geëmotioneerd op bed. Ook de
lijfelijke moeder is bij haar. Dan moet we het kind overbrengen naar het
pleeggezin. Dat is geen sinecure.
Ik krijg bijna het gevoel
dat ik de navelstreng tussen moeder en kind moet doorknippen. Zij projecteren
hun emoties op elkaar en daar komt niets of niemand tussen. Ik leg de moeder het
handelsprotocol en scenario uit. Zij heeft geen beslissingsbevoegdheid hierin. Na
veel plussen en minnen, wordt het kind in blakende gezondheidstoestand door ons
teruggebracht naar het pleeggezin.
Ik bel onderwijl naar het
bureau en vertel opco Ed dat we het kind gevonden hebben. Ook onze O.C. wordt geïnformeerd.
De collega die de gouden tip heeft gegeven, is, als wij aan het bureau arriveren
al met einde dienst en op weg naar huis. We hebben het er nog een keer over,
Manon. Top info via jou. Ed heeft ongevraagd voor ons de systemen ingevuld en
de vermissing af gesignaleerd, gelukkig.
Terug aan het bureau
geven we de sleutels en het roepnummer van de surveillance auto over aan de
collega’s van de nachtdienst. Er is extra openbare orde personeel i.v.m. oud en
nieuw. Hopelijk krijgen zij een mooie en gezellige dienst.
Op 1 januari 2017 heb ik
weer middagdienst noodhulp met collega Ruud. Van de beste wensen blijft niet
veel over, zo lijkt het te zijn. Er is weer geen menselijke maat te ontdekken
in het meldingenpatroon. Zalig Nieuwjaar en de beste wensen betekent voor de politie steeds meer, assistenties verlenen bij ruzies, inbraken. Ruud en ik worden alweer
gedirigeerd naar een locatie waar een kind van de leeftijd van 2 jaar in het
gedrang is gekomen. Het lont hebben wij uit dit virtuele kruitvat kunnen halen
en rust in de situatie teruggebracht. De hulpverlening wordt uiteraard in
kennis gesteld.
Jeetje! de toon voor 2017
is al op 1 januari ingezet. En de politie, die krijgt weer stevig geweld voor haar kiezen
ook in het begin van 2017 zo blijkt weer eens in de sociale- en de media. Een jaarlijks
terugkerende trend?
Gelukkig Nieuwjaar
allemaal, gr Han
