Translate

maandag 20 november 2017

Politie bokskampioen 1984








Dan zit je noodgedwongen thuis in de lappenmand en graai je maar wat in de persoonlijke collectie nostalgische video's. Een bijzondere video uit 1984 mei 2, springt op mijn netvlies, de politie-kampioenschappen Boksen in Rotterdam. Dan komen de herinneringen in mijn geest weer glashelder binnenstromen.

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik ben destijds - in een jaartal diep verborgen in de vorige eeuw! - met boksen begonnen op ongeveer 11/12 jarige leeftijd, samen met mijn broer Paul die ietsjes ouder is. 

Het was op een een woensdagavond bij de boksclub "De Amateur" in Munstergeleen. Met toestemming van onze ouders onder restrictie dat wij geen wedstrijden zouden gaan boksen, alleen conditie opdoen en trainen. Met de fiets op en neer naar Munstergeleen vice versa 12 kilometer en ertussenin anderhalf uur trainen. Basistechnieken, voetenwerk aanleren en nooit de voeten kruisen  ivm instabiliteit, ontwijken en incasseren  en treffers plaatsen en stoten en vele varia. 

Niet alle lesstof tijdens een en dezelfde les maar gedoceerd gespreid over de jaren van pugilisme. Daar groei je dan in, zegt men! De muffe trainingszaal vol gezogen met parels angstzweet, al dan niet op de vloer geplensd, door de deelnemers. Zomers gelijk aan een verstikkende sauna door het plat dak van de gymzaal. Bovendien een hele aparte geur van zweet en bokshandschoenen, afgeblust met sterretjes door een stoot of roffel tegen je hoofd, bijna tastbaar. Mooi om nu weer aan terug te denken.

Touwtje springen dan, een ware kwelling, meestal ononderbroken voor een tijdsbestek van 25-30 minuten en dan begon het handschoenenwerk in alle boks-varia. Niets doen is  geen optie en de trainer Jan Derhaag ziet alles en motiveert je onophoudelijk in woord en daad! Mooi toch, een dergelijke aandacht van de trainer.  Een beetje Spartaanse inslag? zou best wel kunnen, wanneer ik er nu aan terug denk. Karaktervormend, zeker en gewis, dat dan weer wel.

Wisten mijn ouders van de hoed en de rand. Nee dus. Op trainingen ging het er vaker bijzonder hard tot nog harder aan toe. Dat kunnen de vele recreanten en amateurboksers zeker bevestigen. Ook zijn er meer dan voldoende stille getuigen door de boksjaren heen, bijna stelselmatig "blauwe" ogen en verdikkingen van oogleden en wenkbrauwen. In die tijden had ik geen oogschaduw nodig, hahahan.

Met de leeftijd van 16 of 17 jaar ben ook ik officieel de "ring" ingegaan en begonnen met wedstrijden. Uitkomende voor de Heinsberger Boxsport Verein in Duitsland. Samen met broer Paul en Ger van Haen. Maandelijks boksten wij gedrieën wedstrijden in Duitsland. 

In Nederland waren er op dat moment niet veel wedstrijd mogelijkheden. Een hele mooie "Duitse" tijd waar wij gedrieën veel van genoten hebben.  

Met 18 jaar ging ik naar de politieschool en kon ik door een gebrek aan faciliteiten door studie maar moeizaam mijn trainingen bij de "Amateur" volgen. In Duitsland had ik intussen al genoeg bokswedstrijden winnend afgesloten om te mogen promoveren naar de Nederlandse A klasse. Wist ik veel wat dat betekende. 

Mijn eerste wedstrijd in Nederland bokste ik met een overwinning op mijn palmares in de A-klasse op 30 april 1977 in Maastricht in de Geusselt sporthal. 

In 1978 ben ik op 20-jarige leeftijd mede door gebrek aan faciliteiten gestopt met boksen. 

Tot ik in 1984 werd geattendeerd op het feit dat er bij de politie Nederlandse boks-kampioenschappen werden georganiseerd. Ik werd bij de boksclub "De Amateur" met open armen weer ontvangen en ben er voorafgaand aan de politie bokswedstrijd gaan trainen, na een absentie van méér dan 5 jaar.  

Trainen ging stroef in den beginne maar naarmate de maanden verstreken begon mijn boks ritme weer in te slijten met dank aan trainer Jan Derhaag. Ik deed er veel voor, zo ook afvallen in gewicht met ongeveer 8-10 kilo. Door jaren fitness training was ik veel te veel kilo's -ook goeie- bijgekomen en die moesten er dus afgetraind worden.

Op 2 mei 1984 werd de reis begonnen naar de Van Ghentkazerne Korps Mariniers te Rotterdam. Samen met mijn bokstrainer Jan Derhaag, mijn politie sportdocent Leo Verhoeven, mijn Carla en tal van supporterende collega's.

Op deze mooie meidag zou ik boksen tegen een amateurbokser uit Rotterdam vanwege het feit dat er bij de politie geen gelijkwaardige bokser beschikbaar was in de A-klasse categorie. Ik zou een zogenaamde prestatiepartij boksen tegen een amateurbokser uit Rotterdam. Het beoordelen of ik nog voldoende boks-skills in petto had door de jury zou voldoende zijn voor de titel; Politie boks kampioen 1984. Dat is dan ook met verve gelukt. 

Als ik iets weet in de bokswereld dan is het het feit dat een prestatiewedstrijd even loeihard als een normale bokswedstrijd is, nooit en  te nimmer een fractie minder. Gevoelsmatig wordt geen van de opponenten  ook maar iets gegund om te kunnen demonstreren en is vechten tot de laatste gongslag, alsof je leven ervan afhangt.

Ik heb in Rotterdam niet veel van de boksende politiecollega's kunnen bekijken of supporteren in het verdere voorprogramma. Dit vanwege mijn eigen mindset en voorbereidingen op mijn eigen wedstrijd.

Aldus stapte ik de ring in en zag toen pas mijn opponent John. Een beer van een vent van mijn lengte. Echter zijn postuur was veel gespierder en ik denk ook nog ettelijke kilo's zwaarder aan de haak dan mijn persoontje.

Vanaf de 1e gongslag heeft John geprobeerd om mij te overdonderen met zijn gespierde fysiek, boks-skills en beweeglijkheid. Wat een ongekend mooi boks ritme had hij. 

Gelukkig kon ook ik goed bewegen, meegaan met de kracht uit zijn stoten, ontwijken, pareren en counteren. Ook met de rug tegen de touwen boksen, ontwijken of stoten opvangen op mijn dekking was voor mij geen enkel probleem. Achteraf gezien heb ik vaak het midden van de ring kunnen behouden. Mooi zo.

Wat mij nu nog opvalt is het feit dat de scheidsrechter ons beiden tijdens onze vele clinches, bijna niet heeft hoeven onderbreken. Mooi man. Een harde- maar faire wedstrijd. Gelukkig heeft iemand video opnamen gemaakt en beschikbaar gesteld. 

Nu,  na bijna 34 jaar heb ik de bokswedstrijd hierachter kunnen linken  > Politie Bokskampioenschap 1984. Zo ook op YouTube, en dat voor een digibeet!

Ik heb nog een beetje ge-YouTube-d en vond de leuke link > 
Programma De Reünie met John Held (na ongeveer  44 minuten komt hij in beeld met zijn bokscarrière).

John is later professional bokser geworden. Hij heeft vele wedstrijden gebokst en goed gepresteerd. De uitslagen vielen af en toe minder uit dan door hem verdiend. Dat is nu eenmaal een gegeven in de harde bokswereld.

Leuk dat hij nog een wedstrijd heeft gedraaid tegen een opponent waar ook ik tegen heb gebokst. De link > 
Pedro van Raamsdonk vs John Held .

Boksen is vooral respectvol met elkaar om kunnen gaan. De beste wint niet altijd. Vaak een spagaat tussen dagritme, de meegebrachte ervaring en last but not least > de belangrijkheid alsmede de ontastbare tentakels van de organiserende Club.