Alfa Mannetjes

Ik denk dat dit blog een van mijn laatste politieblogs is. Sommige casussen zijn te onbelangrijk, te agressief of te gruwelijk om in letters vast te houden. Dus blijven zij (on)aangenaam in mijn hoofd ronddolen als persoonlijke politiebagage.

De betreffende nachtdienst met alle ingrediënten, was weg uit mijn gedachten horizon. Maar plotsklaps en onverhoeds duikt deze weer op in mijn hersenpan. Vreemd dat deze wormvormige hersenmaterie in staat is om herinneringen voor de dag te toveren, zomaar, opeens en zonder voorwaarschuwing.

Het is alweer een lange tijd geleden want ik draag nog het oude politie-kloffie met donkerblauwe polo’s afgezet met het politie embleem om toch nog wat politie uitstraling gestalte te kunnen geven.

Heel andere kleding dan tegenwoordig. Ik heb deze nachtdienst de noodhulpdienst samen met collega Terence.

Het is weekend, het is zomer en het is warm. Veel mensen zijn op straat en in de cafés door de aangename temperaturen. Kortom een hele leuke stap avond voor de meesten, maar niet voor allemaal. Dit blijkt ons later in de nacht als de sterren flonkeren aan de hemel en de agressie en drankmisbruik bij sommigen toeneemt. Ik kom hier zo dadelijk op terug,

Een leuke anekdote met Terence is me al heel wat jaartjes bijgebleven. Tijdens de IBT training ook weer eens net voor de zomer wordt er gedifferentieerd getraind door hem en mij als gelegenheidsduo. Niet echt want sportief soort zoekt nu eenmaal sportief soort. Ik heb zelf judo lesbevoegdheid en ook het pugilisme is mij niet vreemd. Terence, die heeft ook een warm hart voor de vechtsport en zelfverdediging.

Dan zijn Terence en ik lekker aan het matten op de mat. Staande, op de grond, met bokshandschoenen aan en met blote voeten op de tatami in het oefencentrum in Kerkrade. Uit ons arsenaal toveren wij tal van Judo grepen, armklemmen en grondgevechten en rijgen dit als een parelsnoer aaneen.

Wij blijven sportief en gunnen elkaar om te kunnen oefenen en uit te proberen. De docent kijkt af en toe op bij de harde tatami geluiden en schudt meewarig zijn hoofd. Onafgebroken zijn we ongeveer 45 minuten vol aan de bak aan het zwoegen vol plezier. Op zijn lijf stoot ik iets harder. Dan staat Terence met zijn rug tegen de muur o.i.d. Ik sluit hem sportief in en hij kan geen kant meer op. Ik plaats snel en hard een stoot en raak hem gedecideerd maar intensief op zijn lijf. Hij valt naar achteren en plotsklaps (wat een woord hé) is er een harde knal te horen en iedereen in de ruimte kijkt op. 

Terence en ik staan dan reeds buiten in het felle zonlicht. Ik heb hem als het ware naar buiten geslagen door de nooddeuren heen. 

Lachend lopen we weer naar binnen en herbeginnen. Even later zegt de docent dat de les om is. We blijven lachen om elkaars respect en sportiviteit. Terence en ik zijn vaak aan het stoeien, ook aan het bureau. Een keer val ik met mijn hoofd een fractie naast de harde toplaag van een bureau terwijl ik hem achterwaarts torpedeer. Dan spreken Terence en ik af dat we zulks niet meer moeten doen, behalve dan in het IBT centrum J. Voor zover deze anekdote.

Deze nachtdienst cirkelen wij –aangedreven door het meldingenpatroon- als roofvogels in en rondom het centrum. Ik kan mij niet veel van andere taken herinneren, behalve dan de 2 hierna volgende casussen.

Door het warme weer in combinatie met alcohol misbruik zijn opstootjes en ruzie niet ondenkbaar. Zo ook is deze nacht geen uitzondering hierop. Dan krijgt een vermeend Alfa mannetje een klap voor zijn kanis. Ik zei al vermeend Alfa mannetje, maar deze dus niet. Want hij gaat in de luwte om hulp vragen via zijn gsm. Even later komen tal van dikke auto’s met woeste personen erin, “aangevlogen” vanuit de periferie in het donker., getergd tot op het bot. Het op de borst gebonk van een gorilla valt bij dit Alfa gedrag in het niet.

De dader die het vermeende Alfa mannetje geklapt heeft is er tussenuit geknepen als een dief in de nacht. Hij heeft kennelijk zijn zegeningen geteld en de naderende verliesronde wil hij ogenschijnlijk niet op zijn palmares bijschrijven.

De politie inclusief Terence en ik zijn met het normale aantal aan dienders aanwezig. Deze Alfa bedoening moet men niet teveel podium gunnen, dus doen we dat ook niet. We sussen de situatie en het lont komt deze nacht niet in het Kruidvat tot een helse ontploffing. Ik ken de SUV-Alfa’s en praat met hen. Hun dreigementen-taal wordt afgedaan als gebazel en op de ware minieme grootte ingeschat en geklasseerd onder de noemer “NOT very important”!

De Alfa's hebben hun spierballen kunnen tonen. Helder is het feit dat wij als politie hier verder geen werk aan krijgen want er wordt geen aangifte gedaan. Eigen richting is kennelijk hun toon.

De cafés lopen uit want het sluitingsuur is aangebroken en de mensen drommen nog ff op de markt samen voor een verbaal luid afzakkertje. Wij dienders houden nog toezicht op deze openbare orde hotspot zo als te doen gebruikelijk en evalueren nog even de Alfa oppositie.

Dan plots komt de OC (operationeel Centrum) met een prioriteit 1 melding. Ergens in ons bewakingsgebied is een oudere mevrouw door de buurman mishandelt en ligt –mogelijk gewond- in haar woning. De buren hebben meteen de politie gebeld want zij kunnen niet in haar woning omdat de toegangsdeur gesloten is. De hulpeloze mevrouw is wel bij bewustzijn maar kan op dat moment de deur niet openen. Dit vereist onmiddellijke actie. Dus geven we snel "gas" bij.

Ik ken de straat waar het gebeurd is en de verdachte. Ik spreek af met de leidinggevende dat we snel ter plaatse moeten gaan met niet teveel surveillances. Er kan altijd nog geplust worden indien nodig.

Wel is voorzichtigheid geboden want niemand kan een willekeurige situatie precies inschatten. We zijn snel ter plaatse. De vrouw is bij bewustzijn  en de deur is geopend. De oudere mevrouw is perplex over het gedrag van haar buurman die uit zijn pan gesprongen is en haar agressief benaderd heeft.

Zij doet aangifte. Het is heterdaad en de aanhouding van de verdachte kan niet uitgesteld worden. We hebben geen machtiging tot binnentreden. Maar zoals ik al zei, ik ken de verdachte. Hij is een heel apart figuur die moeilijk te duiden is door veelvuldig drankmisbruik vaak in combinatie door de katalysator die drank met medicamenten teweeg brengt. Dan gaan meestal bij hem alle trossen los en dan moet er iets gebeuren, zo schijnt het met hem te doen gebruikelijk te zijn! Daar zijn de nodige maatschappelijke instanties - waaronder ook uw politie - al lang en breedschalig mee bezig.

We spreken af dat ik aanbel en hem naar buiten beweeg om zodoende snel over te kunnen gaan tot zijn aanhouding. Ik bel aan. Terence staat bij me. De verdachte opent de deur en ik stel mij voor en zeg waarvoor ik kom. Ik reik hem mijn han-d en trek hem snel naar voren zijn woning uit. Dan wordt hij gefixeerd tegen de buitenmuur door Terence en mij, geboeid en door andere collega’s afgevoerd.

Achteraf blijkt het slachtoffer ernstig geschrokken te zijn en vallen haar verwondingen mee. Het is meer te doen om de schrik en de agressie die haar niets vermoedend ten deel is gevallen.

Het dossier van de verdachte is weer een casus dikker geworden en door intensieve maatschappelijke toegepaste zorg is hij uit zijn woning gezet.

Met hem is het altijd explosief en maatschappelijk gezien, altijd dweilen met de kraan open.

Een langdurige oplossing is in al de jaren waarin hij met zijn "Struggeling For his life" bezig is, niet gevonden en helemaal niet door hem zelf. 

Sommige personen willen of kunnen nu eenmaal niet anders. Alsof het genetisch bepaald is,

groeten Han