Gelezen in de krant het artikel, aangaande het proefschrift en aanbevelingen aan de politie door de wetenschapper Peter Renden, VU-onderzoeker die vertelt in @volkskrant http://ow.ly/OVz8N over zijn onderzoek m.b.t. politieprestaties. #EXPOSZ @VUamsterdam
Ik sta achter zijn aanbevelingen, deze zijn zeer lezenswaardig. Deze wetenschapper
heeft de resultaten van zijn onderzoek, waarop hij in juni promoveerde,
aanbevolen bij de Nationale Politie.
Hij heeft ervoor gepleit om het gat tussen de (huidige) trainingen en de praktijk te dichten. Dat blijkt een stuk lastiger dan gedacht. Het idee om meer en realistischer te trainen, wilde ook afgelopen jaren al niet echt landen. Bureaucratie en logheid? „Ja, het is lastig om bij de juiste mensen te komen” aldus Renden.
Hij heeft ervoor gepleit om het gat tussen de (huidige) trainingen en de praktijk te dichten. Dat blijkt een stuk lastiger dan gedacht. Het idee om meer en realistischer te trainen, wilde ook afgelopen jaren al niet echt landen. Bureaucratie en logheid? „Ja, het is lastig om bij de juiste mensen te komen” aldus Renden.
Een opmerking vooraf van deze Blogger! Je kunt trainen en
bekwamen wat je wilt en kunt. Echter elke praktijk situatie is iedere keer weer
anders. Plaats, tijdstip, opponent, agressie, eigen gesteldheid en zo meer. Ik
neem u graag mee in mijn eigen gedachtegangen.
Sporty en politiestress
Een dagdeel oefenen en trainen per kwartaal of in totaal 4/6 dagdelen per jaar is veel te weinig voor iedereen in welke sport of bezigheid
dan ook. Talent is niet genoeg, je moet hard willen werken aan je TOOLS.
Training en vaardigheden dienen periodiek aangepakt te worden. De intensiteit
verhogen betekent significante verhoging van de uitvoering met als beloning een
stijging op de ladder van de individuele vaardigheden.
Bij zelfverdedigingsvaardigheden is oneindig bijspijkeren
een bittere noodzaak tot het einde van je werkzaam leven.
Politiemensen worden periodiek getoetst op de uitvoering van
de gestelde minimale eisen. Geweldsmiddelen dienen ingeleverd te worden bij
niet behalen van de eisen van uitvoering. Leeftijd, noch individuele levensverwachtingen spelen
hierbij een rol.
Dus stelt de politie-werkgever zijn werknemer in de
gelegenheid om zijn en haar vaardigheden te trainen. Denk hierbij aan integrale
beroepsvaardigheden trainingen waaronder, fitheidstrainingen, amok procedures, theoretische lessen, scholingscursus nieuw wapen en natuurlijk ook de bijbehorende schietlessen.
Dan zal je bij jezelf denken is dit genoeg? Nee dus, deze
handreikingen van de werkgever sporadisch toegepast zijn allerminst als
aanvaardbaar en voldoende te bestempelen. Minimale planning ivm de vele andere
(on)eigenlijke politie taken en een 24/24 7/7 rooster gooien op dit gebied veel
roet in het eten.
Uw politie ligt onder een vergrootglas en de vele
netwerkpartners denken nog niet 24/24 7/7 zoals wij, waardoor onze inzet vaak oneigenlijk
en daarmee contra productief wordt op onze fysieke- en emotionele professionele
kernkwaliteiten.
Eerlijkheid dicteert me te zeggen en te stellen dat op
nagenoeg iedere zelfverdediging-sportschool verhoudingsgewijs hun deelnemers de
participerende politiemensen in het stof zullen laten bijten in zaken als
condities, technische aspecten en consolidatie van zelfverdedigingsvaardigheden.
Waarom, minder stress en geen onregelmatige diensten waardoor hun deelname gemakkelijk
in te plannen is.
De politiewerkgever vergoedt dus alleen fitness maar er is geen enkele
stok achter de deur qua deelname eisen, trainingen per week noch op de
voortgang en de condities van basisvaardigheden. Meten is weten ook hier. Wat
is de stand van zaken in belasting, belastbaarheid, conditie vooruitgang en
gewenste trainingsaanpak. Dat is toch het uiteindelijke doel en daarmee
inherent aan trainen om vooruit te gaan. Deze zaken worden niet gemeten, jammer.
De vraag, kun je met fitness in een geweldsituatie een
aanval afslaan? Wie weet, maar daar zijn vooral andere vaardigheden noodzakelijk.
Dat ligt ook aan de opponent, zijn eventuele MMA vaardigheden en aan wat deze eventueel
“gesnoven” heeft.
In relatie tot het politievak met al haar onregelmatigheid
en Multi stressfactoren, is het bedwingen van een geweldsituatie vaak een brug
te ver. Vooral het aanhouden, het blijven controleren van de opponent en de
plaats waar een en ander zich afspeelt en de omstanders, als laatste het gecontroleerd afboeien.
Niet vergeten dat er voor het meeste politie straatwerk geen
training of voorbereiding bestaat, behoudens eerdere ervaringen en gezond boerenverstand. Plotselinge
confrontaties met menselijke leed en tragedies werken spanning vergrotend.
Stress factoren van derden worden gecomprimeerd tot een kluwen van waanzin waarin
het gezonde verstand dient te prevaleren, en dit alles in een split of a second.
De-escalerend optreden gaat dan hand in hand, met een rechte rug, open vizier
en gewenste oplossingsgerichtheid.
Zo niet, dan wordt uw politie in het diskrediet gebracht. 32
uur jaarlijks oefenen is ook weer een bruto netto verhaal en veel te weinig als ik het mag zeggen. Burgers
denken dat dit veel meer trainingstijd is.
Politiemensen zitten constant in een denkbeeldige spagaat
met betrekking tot trainen en bijhouden van beroepsvaardigheden. De werkgever
biedt tot op heden super weinig trainingsmogelijkheden aan binnen de gewapende dienstuitvoering.
Het huidige verplichte fitheidsparcours is een weergave van
wat politiemensen op straat tijdens hun dienst zouden kunnen verwachten. Voorts is er rekening
mee gehouden met onverwachte fysieke hindernissen op straat waaronder het
achtervolgen van een wegrennende crimineel.
De politie is een afspiegeling van de maatschappij. Niets
meer en niets minder. Daarbij is niets menselijks is ons vreemds. Werken
tijdens onregelmatige diensten, vrije tijd en recreatie is tegenwoordig vaak zitten,
computeren, tv kijken en als het moet of als men het leuk vind wordt er nog min
of meer recreatief gesport.
Op de dag van vandaag werkt uw politie met prioriteiten, opgelegde
protocollen, bureaucratie en cijfers, grafieken en strenge bezuinigingen. De
politie wordt overvraagd met oneigenlijk werk.
Subsidiair- en proportioneel politioneel denken en optreden
onder een maatschappelijk vergrootglas, in a split of a second maakt ons werk
zeer moeilijk. De huidige politie geweldmiddelen liggen onder spanning.
We hebben met zijn allen nog een lange weg te gaan fysiek,
juridisch. Vooral de mentale weerbaarheid hoort bij deze opsomming,