Maandag middagdienst met collega en maatje HennY in de incidentenafhandeling.
Altijd weer leuk. HennY en ik hebben al veel afgelachen en vaak voor hele maar
dan ook hele hete vuren gestaan tijdens onze gezamenlijke diensten. Dus afgelopen
maandag is het weer zover voor een follow Up.
Gekomen aan het bureau wacht de bureaucratie op ons. Vele berichten
met extremisme worden gebombardeerd in onze email boxen en briefings. Awareness
is tegenwoordig het toverwoord.
Politie in uniform neemt het dienstwapen mee
naar huis om te kunnen optreden mocht dit onverhoopt nodig zijn. Vele andere
accenten worden stelselmatig besproken en verduidelijkt. Voor mij als wijkagent
zijn er altijd vele wijk aandachtpunten en doelen.
Die aandachtpunten staan altijd klaar om me te bespringen
zodra ik de blackberry gsm of de cpjtr beroer. Terugbel berichten voor advies
en raad. Andere zaken in de sociaal maatschappelijke business van de wijkagenten
portefeuille vallen mij onophoudelijk ten deel.
Ik doe mijn best. Bel bijna
iedereen terug als ik de kans krijg. Voor sommigen doe ik goed wijkwerk maar voor
anderen is het nooit genoeg want die zien de wijkagent niet. Wie vertel ik dit?
Als ik 34-38 uur per week werk dan is dit in totaal 1,5 dagen
per week. Dus 5,5 dagen ben ik er niet. Gelukkig is de politie 24/7 paraat voor
de burger. Dit is geen rekensommetje maar een eenvoudige opsomming van reële
feiten.
Ik ben dus altijd in de wijk, alleen niet altijd in mijn
eigen wijk. Tegenwoordig werken we eensgezind en eenduidig op Districtelijke
wijze in de stroom van de gedachte van de Nationale politie. Ik vind dat
prachtig werken. De administratieve infrastructuur en processen om zover te
komen zijn niet altijd eenvoudig, maar dat is tegenwoordig wel de grootste uitdaging
voor de politie.
Aan de basis werkt iedere politieman-vrouw met volle elan mee
aan dit grove proces. Het kan niet anders - het moet anders - het is niet
anders! Vaak meer met minder. Denken vanuit de krimp en anticiperen op de
onzekere toekomst. Meer taken komen op ons af. Nee, verkopen is er niet bij.
Goede oplossingen bereiken –in welk netwerk dan ook- zijn de krenten in de politie-pap.
HennY en ik krijgen een paar meldingen voor onze kiezen die
snel opgelost worden. Ook nog een casus met een verward persoon die zijn medicatie
niet heeft ingenomen. Deze casus lost! snel op.
Rond de klokslag van 20.15 uur krijgen HennY en ik een
melding van een inbraak op heterdaad. Meldkamerman Lucien dirigeert ons perfect
naar de verdachte locatie en giet een mooi sausje van signalementen van het
duistere illustere inbrekers duo over de melding heen. HennY en ik gaan met
gezwinde spoed ter plaatse. We hebben onderweg een beetje last van het verkeer
dat zich perfect aan de snelheidsregels houdt en ons daardoor ietwat ophoudt. Maar
het is niet anders.
Lucien op de meldkamer blijft ons tracken and tracen naar
de boeven, gelijk als een postbode die onderweg is met een hot pakketje. Mooi
man! Via de getuige die op veilige afstand achter de boeven loopt krijgen we
steeds de laatste Up-date van verplaatsingen en afgelegde route en de
looprichting.
Het gaat zelfs zo fine getuned dat meldkamerman Lucien ons vertelt
dat de boeven aan de linker kant van de door ons bereden weg, ons tegemoet komen
lopen. Als baken in de duisternis van informatie komt de
kers op de pudding. Namelijk de boeven lopen met een grote Karcher
hogedrukreiniger. Wat wil je nog meer.
Andere patrouilles hebben zich
collegiaal aangemeld en tezamen maken we de jacht op de boeven en de kring rondom
hen, wordt steeds kleiner.
Plots krijgen HennY en ik de boeven in het vizier. Precies
daar waar zij door meldkamerman Lucien worden geprojecteerd. HennY en ik
stappen uit. We zijn tamelijk snel,
resoluut en duidelijk. De boeven staan als genageld aan de grond en geven zich
zonder verzet over aan de politie. We maken vaak anders mee en zitten geregeld
in een geweldspiraal. Helaas of gelukkig, deze keer geen geweld.
De signalementen kloppen voor 100%. De Karcher-man is meteen het haasje. De andere
heeft een dikke opgezette buik. Dit blijkt na controle een kleiner hogedruk
apparaat te zijn. HennY en ik slaan de boeven meteen professioneel in de
boeien.
De andere collega’s zijn snel bij ons. Dan is het inpakken
en wegwezen met de criminelen. De boeven geven toe ingebroken te hebben. Alleen
de locatie geven zij nog niet door.
#De social media wordt door mij benaderd en
gelukkig doen vele mensen op mijn verzoek retweeten op twitter en delen op
facebook. Mooi om mee te maken, die bereidwilligheid.
We weten op het moment van aanhouding nog niet waar en wat
zij nog meer op hun kerfstok hebben deze avond. De boeven zijn ambtshalve
bekend en hebben een flinke staat van dienst achter hun kiezen en zijn nog lang
niet met crimineel pensioen.
We praten later nog met de getuige en ik bedank hem. Zonder
deze oplettende burger hadden we deze boeven in ieder geval niet kunnen
aanhouden. Burgerparticipatie top, waakzaamheid en dienstbaarheid ook top. Collegialiteit
super top.
Terug aan het bureau gaat de ambtelijke bureaucratische
molen draaien. Ook dat hoort erbij. Blij zijn we dat we de samenleving met zijn
allen weer een stukje veiliger hebben kunnen maken. Ook als is het maar een miniem
kruimeltje op een groot breed oneffen pad, maar dan toch.
Ik hoop dat de mensen in mijn wijk weten of lezen op mijn
twitter en facebook dat mijn collega’s en ik weer ons stinkende best hebben gedaan.
In welke wijk? Dat is niet belangrijk, tenzij.
Naast hulpverlenen waar wij kunnen is boeven vangen bij de
politie, onze core business. Daarvoor zijn de meesten bij de politie gaan werken,
toch!
Achteraf zal blijken wat de boeven op hun crimineel pad
hebben uitgespookt en zal dit op papier gezet gaan worden door weer andere
collega’s, onder de paraplu van het wetboek van strafvordering. Ook dat is top
politiewerk.
Ik hoop dat de benadeelde(n) ons hebben gebeld! Yep, de spullen zijn inmiddels retour. De boeven zitten nog steeds vast en moeten voor de rechter verschijnen.
Misdaad loont dus niet
Misdaad loont dus niet
