Translate

dinsdag 27 januari 2015

Don't do drugs

Met de kop door de gevangenismuur van verdriet

Hij kijkt na zijn vredig ontwaken in de vrije wereld in de spiegel van zijn geest. Opnieuw voelt hij zich gevangen, maar nu in een paniekerige angstgedachte. Waarom? Zijn trauma is keer op keer die nare droom die hem steeds terug voert naar die afgrijselijke Amerikaanse cel tijdens zijn onvoorwaardelijke celstraf van drie lange onmenselijke tropenjaren, ver weg van zijn vrijheid en liefde.


Na zijn straf te hebben uitgezeten is het voor hem steeds opnieuw moeilijk wennen aan het normale buitenleven en tegelijkertijd het loslaten van de gedachten aan de onmenselijke wreedheden en -onderwerpingen in de gevangenis. Hij kan er niet of nauwelijks over praten. 


Dagelijks een terugkerende Boze kronkelende gedachte en ongekende angst-portie is de nasleep van zijn gruwelijke hard time in de cel.

Tijdens zijn hele gevangenisverblijf, hangt zijn geestelijk welzijn aan een flinterdun telefoondraadje als schakelknop. Hij mist de vrijheid, liefde en alles wat daarmee samenhangt steeds meer.

Zijn leven voor de straf, is best wel luxe en aangenaam geweest. Hij heeft kennis aan een leuke vrouw. De relatie begint echt te Boosten en te upgraden van een paar- naar ontelbare mooie buikvlinders. Satan maakt dat de hang naar extreme luxe en geld onverbiddelijk wordt en doet hem de slechtst mogelijke beslissing uit zijn leven maken.

Hij heeft wiet gekweekt en verhandeld en is als verdachte gearresteerd. 3 jaar onverbiddelijke gevangenisstraf is het harde oordeel van de rechter. Zonder verzachtende omstandigheden toe te passen. Zijn mooie toekomst, samen met zijn liefde,  is volledig weggevaagd.

De gedachten aan haar en aan de vrijheid helpen hem uiteindelijk als een ondoordringbaar gedachteschild door zijn moeilijke gevangenistijd heen. Mede dankzij de telefoongesprekken met haar op structurele basis.

Eenmaal terug in de maatschappij heeft zijn reddende engel op hem gewacht en sindsdien zijn ze onafscheidelijk en nog steeds innig verliefd.

Zijn boetedoening is na de 3 jaar zware gevangenisstraf helemaal afgevinkt. Nu in vrijheid als vrij man is het belangrijk om met zijn engel en haar zoontje een hechte familie te worden. 

Genieten van elkaar en het leven, werk te krijgen en houden en niet meer in verkeerde temptation terecht komen. Ook al prijken op zijn palmares de frases yalebird en drugsdealer. Het is nog steeds moeilijk om op het rechte pad te blijven. Zijn groteske gevangenis herinneringen behoeden hem voor nieuwe misstappen.

Hij wil een tastbaar statement voor zijn misstap en de hulp van zijn redster op zijn arm.

Dus op zijn onderarm prijkt nu zijn mooie Engel in warme kleuren, zittend op een “ticking” klok waarbij tranen over haar wangen "biggelen". Zij hebben de gevangenisstraf  eigenlijk "samen" uitgezeten!

Drugs maken meer kapot dan een heel leven kan goedmaken.

Het klokje tikt thuis het allermooist, toch!