Stank voor dank

Stinkende flats.

Altijd onderweg op mijn fietsje naar mijn bureau zie ik ze al van ver, de hoge flats. Ik heb als kind gezien hoe men de flats heeft gebouwd. Helaas ten koste van het slopen van de oude nostalgische mijnwerkers kolonie. Vanaf eind jaren zestig worden de flats dan ook bewoond door multi culti. 

Afcent militairen nemen er hun intrek met hun gezinnen. Zwart en blank leven prettig gestoord naast elkaar. Ik heb als kind nog nooit van het woord discriminatie gehoord. Ik speel met jongetjes uit New York even vaak als met mijn broer en andere vriendjes uit de buurt.

Spelenderwijs leer ik de Amerikaanse language in woord en vooral in gebaar kennen.

De flats en vooral hun bewoners geven in de jaren ‘90 van de vorige eeuw! aanleiding tot vele politie interventies op alle momenten van de dag. Het loopt vaak met en sisser af. Ik maak meerdere zelfdodingen mee, zo ook mishandelingen en huiselijk geweld. Maar vooral wordt de politie aangestuurd voor burenruzies, drugsdelicten, criminaliteit en al wat er antisociaal tussendoor komt.

Zo klim ik op grote hoogten over balkons, niet ongevaarlijk. Om toch maar te kunnen helpen in noodsituaties of om verdachten te kunnen achterhalen. Als ik goed nadenk levert dit mierenhoopje aan opeen gepropte mensen een veelvoud aan sappige columns, op. Een stinkend verhaal uit mijn persoonlijke herinneringsdoos wil ik u niet onthouden. 

Het was op een vrijdag en als ik er weer aan denk dan kruipt alweer de onbeschrijfelijke stank van rottend vlees, mijn neusgaten binnen. Meerdere buren in de flat melden aan de politie en aan de woningvereniging dat er op de galerij een vreselijke stank rondhangt. Alleen men weet niet precies waar de stank vandaan komt. Meerdere politie inzetten van mijn collega’s hebben de stanklocatie helaas nog niet kunnen lokaliseren!

Daarbij moet ik u nog vertellen dat het hartje zomer is en het is heel erg warm. De lucht voelt zwaar en loom aan en is slechts te snijden met een denkbeeldige machete of houwdegen. Mensen hebben daar last van. De maatschappij heeft gevoelsmatig een-twee-drie tandjes teruggedraaid om tegen de warmte bestand te kunnen blijven. Onderlinge irritaties groeien, de terrassen in het centrum stromen overvol van mensen die verkoeling zoeken en zich laven aan... teveel alcohol.

De politie heeft veel werk aan het regelen van de onderlinge menselijke verhoudingen. Daar helpt zelfs geen zonnebrandcrème tegen laat staan goed gemeende adviezen.

Dan krijgen mijn collega Maurice en ik ook de beruchte stankmelding gepresenteerd door de meldkamer. Ook wij op onze beurt gaan poolshoogte nemen. Leuke woordspeling, in deze tropische hitte, toch!

In de bovenste regionen van de flat lopen wij over de galerij en een koele wind van bovenaf bezorgt ons voor het eerst op deze verhitte dag, een aangename verkwikkende verkoeling. We ruiken nog steeds geen stank maar er moet wel zoiets zijn. We lopen langs alle galerijwoningen en jawel hoor, plots komen wij bij een woning aan waar veel vliegen tegen de raam botsen, van binnenuit nota bene.

Zelfs deze vliegen lijken te willen vluchten vanaf deze plek. De vliegen hebben allemaal een wisselend palet aan edel metaalachtige kleuren op hun lichaam welke steeds lijken te veranderen van kleur door geprojecteerde zonnestralen op hun body, deze elite van aaseters. Zij ruiken reeds van ver waar iets doods op hun aankomst blijkt te wachten en vliegen er snel naartoe. Zij schijnen de reuk van stank niet vies te vinden. Ze zwemmen in rottend vlees e.d. als het nodig is. Opruimers zijn het.

Voor ons een teken aan de wand om hier een onderzoek in te stellen. Op aanbellen wordt niet gereageerd. In noodsituaties is de politie bevoegd om deuren en ramen te forceren voor directe hulpverlening.

Ik ken de kracht van de fragiele opdeksloten van deze flatwoning deuren. In no time ben ik -bam-bam-bam- binnen. Door de onmetelijke zwerm van vliegen heen, ruik ik de dood. Zou het weer als vanouds zijn. Tref ik alweer een overledene aan in deze flat? 

Maurice en ik onderzoeken alle kamers en ruimten in de flatwoning. Dan komen we uit bij de plek van ergste stankverspreiding. Het is in de keuken. Er staat een hoge laden diepvrieskast welke een beetje bol en geopend staat en heeft gezorgd voor de wekenlange odeur aan stank.

We banen ons een weg tussen de jakhals achtige vliegen door. Openen een raam en een tegenoverliggende balkondeur. Jeetje, een beetje frisse lucht doet wonderen voor ons gestel.

Na onderzoek blijkt dat uitval van elektra wegens kortsluiting de boosdoener is voor ontbinding van de gehele diepvrieskast inhoud. Het stinkt er walgelijk. Het eens gewezen vlees is vermengd met maden van deze Metallic vliegen. Dood en nieuw leven staan klaarblijkelijk hand in hand in deze vreselijk stinkende voedingsbodem. Maden en ander niet te identificeren nieuw leven wentelen zich en groeien als kool in deze onmenselijke stank smurrie.

Van de ene kant mooi dat er geen doden zijn te betreuren. Anderzijds moet de boel snel gekuist en opgeruimd worden. De stank maakt dat wij na korte tijd de woning uitvluchten om niet onwel te raken.

De inhoud wordt na wijs beraad! door Maurice en mij naar buiten gebracht. Pragmatisme met stank routine. Op de galerij staat toevallig ene niet naar de winkel teruggebrachte winkelwagen die we met de troep volladen en transporteren naar buiten nabij de afvalbakken. We hebben meer dan een keer gekokhalsd tijdens de verschillende transporten van dit ernstig bedorven voedsel.

Bij navraag bij de instanties die gaan over de volksgezondheid blijkt dat er niemand bereikbaar.

Uiteindelijk vinden we via onze meldkamer een bedrijf dat ter plaatse komt om de stank in de woning te elimineren met grote afzuiginrichtingen. De mannen hullen zich in veilige pakken. En wij dan?

Ons reukvermogen is door onze inzet helemaal tot het nulpunt gereduceerd. De stankgolf heeft ons omhelsd en haar intrek genomen in onze dienstkleding. Niet dat wij daar last van ondervinden. Wel achteraf onze collega’s aan het bureau. Die lopen met een grote boog om ons heen!

De geforceerde deur hebben wij laten vervangen qua slotwerk. De bewoners van de stank flatwoning zijn afwezig gedurende enkele maanden voor bezoek aan hun geboorteland.

Voldaan, vies, vuil en vooral onorthodox politiewerk maar wel voor de volle 100% opgelost voor de buurt. De galerijbewoners zijn achteraf blij geweest met ons volhardingsvermogen. Waakbare- en dienstbare politie krijgen een nieuwe geurdimensie erbij.

De volgende dag nadat mijn reukvermogen enigszins hersteld is, ruik ik aan mijn dienstkleding, bah wat vies. De stomerij biedt gelukkig de stank verlossende uitkomst.

Stank voor/als dank