Doelloos:
Dan kom ik in het begin van deze week in de vroege noodhulp in gesprek met mijn collega. Er komt een kleine komische discussie op gang over de doelloosheid binnen politiewerk en ons patroon in surveilleren. Lol.
Doelloos politiewerk is wanneer je schijnbaar zomaar en zonder directe opdracht het parcours binnen jouw werkgebied doorkruist. Echter doelloos rondrijden bestaat niet want iedereen zo ook uw politie is voorgeprogrammeerd op de core business, toch.
Ik vind zelf dat doelloos rondrijden niet bestaat, mocht je dit denken. Door de hoeveelheid van gestuurde operationele informatie maken de grijze hersencellen bij praktisch iedere diender overuren en raken verhit of in de overdrive.
De individuele aansturing van ieders hersenpan en vooral bij de familie Hermandad maakt dat de politionele prioriteiten, aandacht-vestigingen, operationele informatie en -last but not least - wijkgebonden politiewerk, ongemerkt ieders politie-pad blijven doorkruisen en teisteren.
Het voordeel hiervan is dat op latente wijze eventueel het politionele pad geëffend en uitgestippeld wordt, mocht dit al niet zo zijn opgenomen in het politie DNA.
Het rare is dat de politie hierin gevoed wordt met een paar intrinsieke woordstromen zoals het befaamde rondje rond de kerk, even uitwaaien in de buitengebieden. Dit zijn de mooiste vooruitzichten om ad hoc en preventief gezien tot mooi politiewerk te komen, althans vroeger was dat zo.
Het voordeel hiervan is dat op latente wijze eventueel het politionele pad geëffend en uitgestippeld wordt, mocht dit al niet zo zijn opgenomen in het politie DNA.
Het rare is dat de politie hierin gevoed wordt met een paar intrinsieke woordstromen zoals het befaamde rondje rond de kerk, even uitwaaien in de buitengebieden. Dit zijn de mooiste vooruitzichten om ad hoc en preventief gezien tot mooi politiewerk te komen, althans vroeger was dat zo.
Tegenwoordig maken iets teveel prioriteiten en verplichtingen een teneur in dit denkpatroon.
Ook een kalibrerende gevleugelde spreuk; je kunt niet niet communiceren omdat er zo’n 70% non verbaliteit bij komt kijken. Altijd ligt bij de politie voorbeeldgedrag en minimale preventie op de loer. Je bent altijd gezien, tenzij je in het donker in een camouflagepak in een greppel onder de struiken ligt en dan nog ben je gezien, want een langslopende snuffelende hond egaal van welk kaliber dan ook! zal contact proberen te maken of grommen of de volgende stap in zijn referentiekader ondernemen. Niet communiceren maar wel ruiken. De reuk is ook een communicatiemiddel, lijkt mij.
Enfin even later rijdt mijn collega met mij ernaast als co-pilot en naderen wij een stoplicht. Het verkeerslicht straal rood licht uit. Aan de overkant staan voetgangers. Een van hen maakt een eerste pas in strijd met rood licht in zijn richting gekeerd. Dan ziet hij de opvallende politieauto en zet subiet een pas terug. Mijn collega ziet deze manoeuvre niet maar ik wel. De doelloosheid van de een is niet die van de ander!!
Een mooi bewijs van de stelling dat iedereen gezien is, ook de burger en ook de opvallende politieauto. Blijkt dat het politie aura ongeveer een straal heeft van 100 m. Tegenwoordig in het DRONE tijdperk ook tot 110 meter verticaal in het luchtruim. Digitaal gezien zijn er geen of nauwelijks afstanden en is iedereen gezien.
Toeval:
Gisteren komt er informatie binnen dat er op een locatie een vuurwapen zou liggen. Ik word als wijkagent meegevraagd. Ik ken de personen en de locatie goed. De bevoegdheden en de beginselen worden opgetuigd en samen met HOVJ en machtiging gaan we op pad. Ik voorspel tegen mijn collega’s de te verwachten bejegening en de haken en ogen.
In de buurt van de locatie komt een bromfiets aangereden met daarop de bewuste persoon, toeval of niet? Gelet op de prioriteitenstelling rijden we door naar de locatie. We stappen uit. Mijn voorspellingen komen tot 3 cijfers achter de komma uit mbt de verbale reacties van de bewoners. We vinden geen verdachtmakingen en volgen de Wet nemen we afscheid van de locatie. We worden zelfs uitgenodigd op de barbecue. Het blijkt maar weer eens dat Toeval niet bestaat.
Vanmorgen ruimen we een hennepplantage in een woning in Limbricht . Misdaad anoniem informatie en specialistisch onderzoek maakt dat we kunnen en mogen binnentreden binnen de bepalingen van de wetgeving.
Nu volgt de administratieve afhandeling. En die is niet mals, dat mag duidelijk zijn.
In mijn wijken heb ik ook meldingen van hennepteelt in woningen. Hopelijk kunnen we ook hier binnen acceptabele tijd optreden en de illegale situaties ontmantelen.
Helaas is de politiecapaciteit nog altijd veel kleiner dan het aantal anonieme meldingen en werkaanbod. Vaak kunnen we dit niet inzichtelijk maken…
Gestaag ploeteren wij voort en blijven ons best doen. Wij moeten ons tenslotte aan de regels houden en binnen de bevoegdheden blijven opereren. Lastig maar wel fairplay.
Ook een kalibrerende gevleugelde spreuk; je kunt niet niet communiceren omdat er zo’n 70% non verbaliteit bij komt kijken. Altijd ligt bij de politie voorbeeldgedrag en minimale preventie op de loer. Je bent altijd gezien, tenzij je in het donker in een camouflagepak in een greppel onder de struiken ligt en dan nog ben je gezien, want een langslopende snuffelende hond egaal van welk kaliber dan ook! zal contact proberen te maken of grommen of de volgende stap in zijn referentiekader ondernemen. Niet communiceren maar wel ruiken. De reuk is ook een communicatiemiddel, lijkt mij.
Enfin even later rijdt mijn collega met mij ernaast als co-pilot en naderen wij een stoplicht. Het verkeerslicht straal rood licht uit. Aan de overkant staan voetgangers. Een van hen maakt een eerste pas in strijd met rood licht in zijn richting gekeerd. Dan ziet hij de opvallende politieauto en zet subiet een pas terug. Mijn collega ziet deze manoeuvre niet maar ik wel. De doelloosheid van de een is niet die van de ander!!
Een mooi bewijs van de stelling dat iedereen gezien is, ook de burger en ook de opvallende politieauto. Blijkt dat het politie aura ongeveer een straal heeft van 100 m. Tegenwoordig in het DRONE tijdperk ook tot 110 meter verticaal in het luchtruim. Digitaal gezien zijn er geen of nauwelijks afstanden en is iedereen gezien.
Toeval:
Gisteren komt er informatie binnen dat er op een locatie een vuurwapen zou liggen. Ik word als wijkagent meegevraagd. Ik ken de personen en de locatie goed. De bevoegdheden en de beginselen worden opgetuigd en samen met HOVJ en machtiging gaan we op pad. Ik voorspel tegen mijn collega’s de te verwachten bejegening en de haken en ogen.
In de buurt van de locatie komt een bromfiets aangereden met daarop de bewuste persoon, toeval of niet? Gelet op de prioriteitenstelling rijden we door naar de locatie. We stappen uit. Mijn voorspellingen komen tot 3 cijfers achter de komma uit mbt de verbale reacties van de bewoners. We vinden geen verdachtmakingen en volgen de Wet nemen we afscheid van de locatie. We worden zelfs uitgenodigd op de barbecue. Het blijkt maar weer eens dat Toeval niet bestaat.
Vanmorgen ruimen we een hennepplantage in een woning in Limbricht . Misdaad anoniem informatie en specialistisch onderzoek maakt dat we kunnen en mogen binnentreden binnen de bepalingen van de wetgeving.
Nu volgt de administratieve afhandeling. En die is niet mals, dat mag duidelijk zijn.
In mijn wijken heb ik ook meldingen van hennepteelt in woningen. Hopelijk kunnen we ook hier binnen acceptabele tijd optreden en de illegale situaties ontmantelen.
Helaas is de politiecapaciteit nog altijd veel kleiner dan het aantal anonieme meldingen en werkaanbod. Vaak kunnen we dit niet inzichtelijk maken…
Gestaag ploeteren wij voort en blijven ons best doen. Wij moeten ons tenslotte aan de regels houden en binnen de bevoegdheden blijven opereren. Lastig maar wel fairplay.
