De vraag is niet of een politieman of -vrouw in aanraking
komt met een persoon met een vuurwapen maar wanneer. Ooit overkomt het je. Vaak
onverwacht met een ongekende levensbedreigende impact. Hopelijk is op een dergelijk moment het geluk aan je zijde, samen met je tools van professionele
alertheid.
Het kan altijd gebeuren, aangestuurd door de meldkamer of op
eigen initiatief wanneer een auto gecontroleerd wordt waarvan vooraf onbekend is wat de inzittenden, buiten de kentekenhouder, op hun kerfstok zouden kunnen hebben. Tijd om alles vooraf te checken behoort niet altijd tot de mogelijkheden.
Bij de incidentenafhandeling ben je meestal met zijn tweeën
onderweg en kun je afspraken maken. Wie spreekt aan en wie observeert de te
controleren personen in de hedendaagse jungle die openbare ruimte heet. Solo
motor rijdende collega’s krijgen het voor hun kiezen. Normaliter geen back-up in de buurt.
Gezond boerenverstand en de nodige voorzichtigheid begeleidt
ons op het pad van gerechtigheid.
Uit woningen heb ik zelf vele vuurwapens uitgehaald, wanneer er een vuurwapen voorhanden is. Afgedekt met machtigingen tot
binnentreden wordt dan een onderzoek ingesteld en het noodzakelijk kwaad
achterhaald al dan niet na zoeking en vordering tot uitlevering van het
dodelijke spul.
Als wijkagent ben je vaak alleen op pad in de toegewezen buurten
of daar waar nodig. In drukke maar ook in rustige wijken, ligt het gevaar op
elke hoek op de loer. Elke buurt heeft zijn criminele aandachtspunten.
Ooit ben ik bij een dergelijk - crimineel krenten in de pap
- adres uitgekomen voor het betekenen van een brief van justitie over een
zitting o.i.d. Degene aan wie de betekening gericht is, heeft tot dan toe niet
gereageerd.
Uiteindelijk komt het justitiële stuk bij mij terecht. Ik ga
in uniform gekleed naar deze woning. Op dit adres hebben zich in het verleden tal
van illustere zaken afgespeeld die door justitie en politie zijn opgepakt.
Zware criminele zaken. Er staat een grijze bedrijfsbus op de oprit. Vreemd want
een dergelijke bus heb ik daar nog nooit gezien. Op aanbellen wordt uiteindelijk
gereageerd.
Door een kerel met een granieten kop –als uit een strip
verhaal- wordt de deur geopend. Ik ken hem niet. Wat moet je hier, vraagt hij.
Ik vraag of hij de bewoner is. Ik weet dat hij niet de bewoner is. Ik krijg
geen duidelijk antwoord. Ik word niet uitgenodigd om binnen te komen. De deur
blijft op een kier geopend. De granieten kop is niet vereerd met mijn bezoek.
Hij vraagt weer van; wat kom je doen. Ik zeg hem dat ik de bewoner moet hebben
en dat ik aan hem geen uitleg verschuldigd ben over het waarom. Het gesprek
gaat stroef. Ik blijf nonchalant maar innerlijk tot het uiterste gefocust. Je
weet maar nooit.
Ik maak geen aanstalten om mijn zin door te drijven. Noch maak
ik aanstalten om naar binnen te gaan. Ik weet niet wat mij daar eventueel te
wachten zou staan. De bewoner is er niet. Ik heb verder geen rechten en dus
vertrekt deze politionele postbode weer, terwijl mijn innerlijke alarmbellen
blijven rinkelen. Ik ben ervan overtuigd gezien mijn eerdere ervaringen dat hij
niet alleen is in dit wespennest. De granieten kop zegt niet te weten wanneer
de bewoner terug komt.
Ik noteer het kenteken van de bedrijfsbus op de oprit. Op
het bureau maak ik in ons bedrijfsprocessensysteem een melding aan waarin ik
het kenteken noteer. Ik ga dan weer over tot de orde van de dag.
Een tijdje later word ik gebeld door een
recherchedienst. Zij hebben mijn bericht gelezen. Het kenteken en de locatie
hebben geleid tot een hit en een prangende vraag. Zij vragen mij naar
bijzonderheden en ik krijg het signalement van de kentekenhouder te horen. Alle
signalement gegevens blijken te kloppen met mijn eerdere bevindingen van de granieten
kop.
Het is een moordenaar die is veroordeeld en ontsnapt is en
nog 13 jaar gevangenisstraf moet uitzitten.
Ik realiseer mij dat als die persoon zich bedreigd had kunnen voelen door mijn aanwezigheid en dat hij mij snel had kunnen afknallen. Dat afknallen
gaat eenvoudiger vooral als je al eens iemand hebt vermoord, lijkt mij.
Een politie-uniform laat sommigen in de stress, rare
sprongen maken om uit handen te blijven van politie en justitie. De granieten
kop heeft de rust bewaard. Ik vraag mij alleen af wat hij in zijn hand heeft
gehad achter de deur. Wie zal het zeggen!
IBT dag.
Waarom vertel ik deze inleiding? Door de IBT lesdag. De wereld ligt nog steeds onder een
vergrootglas van terrorismedreigingen. De vraag is wanneer Nederland het
doelwit zal gaan worden.
Kijk maar naar de helden die de treinterrorist in de THALYS van Amsterdam
naar Parijs buiten gevecht hadden gesteld nadat de terrorist zijn Kalasjnikov
op de wc heeft doorgeladen. Dat klik geluid herkennen slechts sommige professionals waaronder
de Amerikaanse helden. Wat een gigantisch bloedbad hebben zij voorkomen in deze propvolle mensentrein.
Door de terroristische acties in de landen rondom Nederland
is er nog steeds sprake van een dreiging. Tot nog toe is het rustig maar de
alertheid begint af te takelen. Adhoc zaken en de waan van de dag maken ons
politiemensen weer ietwat nonchalanter. Raar, want de wereld die politie heet
is omgeven van dreigingen, geweld- en vermogensdelicten maar vooral door
geweld.
Het lijkt erop dat de mensheid een gen in zich heeft dat vernietigingsgezind is.
Onveiligheidsgevoelens in de maatschappij nemen
gevoelsmatig toe ook al zeggen grafieken van de ministeries anders.
De IBT docent laat ons groepje als intro in de levenslessen
voor deze dag een aantal geweldszaken zien die ook al in opsporing verzocht
uitgezonden zijn. OMG’s = Outlaw motor gangs, plaveien hun paden en tarten de
onderlinge pikorde maar ook politie en justitie. Terrorisme kent hoogtijden.
Geweld neemt schrikbarend toe en het vuurwapengebruik is explosief stijgend.
kijk maar naar de mediaberichten waarin slechts het topje van de ijsberg boven
water komt aan inbeslag genomen spul.
U kent ongetwijfeld dit filmpje van Frankrijk waarin twee
gemaskerde terroristen in een auto stappen en op een politieauto afrijden en met een
Kalasjnikov beginnen te schieten ten tijde van Charlie Hebo. Er is dan al een politie slachtoffer te betreuren. De politieagenten in de auto met zwaailichten reageren snel en goed. Zij maken zich uit de voeten en zoeken een veilig
heenkomen.
Wij krijgen in de IBT les een Kalasjnikov te zien en te
voelen. Een eenvoudig maar uiterst doelmatig dodelijk wapen dat nooit faalt. De
daadkracht en indringend vermogen van Kalasjnikov is ongekend in doeltreffendheid
en dodelijke precisie. Geen politieharnas is ertegen bestand. Via het Oostblok
is dit vuurwapen overigens vrij gemakkelijk aan te schaffen voor een aanvaardbare
prijs. Terroristen hebben Kalasjnikovs ter beschikking.
Het Kalasjnikov projectiel gaat door meerdere autoportieren
en harnassen heen. Het slaat bressen in muren en is ongenaakbaar in kracht en
uithoudingsvermogen. Met deze informatie in ons achterhoofd gaan we een aantal
praktijk casussen draaien met een terroristische acties. We pakken ons lichaam
en hoofd goed in met beschermende kleding. Treffers op de huid betekenen
sowieso blauwe plekken!
Communicatie in een dergelijke shooting gallery is uiterst
belangrijk. De casussen met terroristen in het vizier volgen elkaar op in een
moordend tempo, uit verschillende ooghoeken en veranderende situaties. Volledig geënt op reële praktijk situaties.
Je eigen veiligheid blijft het belangrijkste, want eenmaal
dood, kun je niemand meer helpen. Dus dekking zoeken. Vuurwapens herkennen. Ook
al heb je je vest en harnas eroverheen aan, een Kalasjnikov projectiel kan er doorheen gaan. Vragen aan terroristen met welk kaliber ze schieten is
natuurlijk een irreële geestigheid.
De IBT dag wordt vervolgd met de verplichte schiettoets en
een aantal mooie reële praktijkoefeningen, geënt op vuurwapen dreigingen.
Als laatste blok nog een opfriscursus in levensreddende
handelingen, de reanimatiecursus en bedienen van de AED.
Deze IBT dag is kwalitatief gezien een mijlpaal tot nog toe,
volgens mijn eigen beleving. Chapeau voor de bevlogen docenten.
Kwantitatief gezien zijn de 32 uur per jaar IBT lessen bruto
nog steeds aan de ondermaatse kant.
Hoop doet leven wanneer we elke maand
dergelijke praktijklessen zouden krijgen.
Safety first, arbeidsomstandigheden en #CAO politie 2015,
