Kom van dat dak af

Tekening van Jan Swagers

Ik zag in de krant een foto van een flatblok met een bijbehorend artikel. Dit bracht mij meteen terug in herinnering naar een achteraf gebleken komische politie interventie. Dit voorval was ik zo goed als vergeten. Mede door de vele interventies die mijn collega's en ik dagelijks beleven en ervaren. Dit verhaal vond ik achteraf komisch en het vermelden waard. Het was op een zomer namiddag alweer een tijdje geleden.

Ik was samen met collega Jan (de getalenteerde tekenaar) belast met de incidenten afhandelingen.

Bij een flat ergens in ons bewakingsgebied had zich waarschijnlijk een ongeval voorgedaan en lag iemand gewond en volledig beweging-loos op het gras. Wij reden meteen met toestemming van de meldkamer met tatutatu ernaar toe. Geen andere surveillance had zich nochtans aangemeld voor deze noodsituatie.

Ter plaatse gearriveerd zagen we dat, nog twee andere collega's er al waren. Achteraf bleek dat zij in de buurt waren. Altijd goed om ongevraagd collegialiteit te ontmoeten. Sport verbroedert maar collegialiteit onder politie nog des te meer. Er voor elkaar zijn, ongevraagd, staat bij mij nog steeds bovenin de top drie.

Voor de diverse flats lag een groot en mooi onderhouden grasveld in een parkachtige omgeving, een stukje terug van de drukke doorgaande straat. Als een mooi fris fleurig wel ruikend floragordijn als scheidingslijn met deze straat. Voor een van deze flats zagen we een man bewegingsloos en volledig buiten westen op het gras liggen. De achterliggende flat was vier lagen hoog. Een van de mogelijkheden was een ongelukkige val. De valhoogte, gemeten vanaf de bovenste etage circa 12 meter, dit als statistisch gegeven voor diegenen die hoogtevrees hebben.

De man was niet wakker te krijgen, waarna Jan en ik op onze beurt probeerden om hem wakker te krijgen. We wisten vrij snel dat de man niet gewond was noch was hij vanaf de flat gesprongen! Ook Jan en ik kregen de man op aanroepen en wordt wakker tikjes op zijn wang niet bij bewustzijn. Echter zijn bewusteloosheid bleek gekunsteld, gespeend maar vooral matig tot slecht geacteerd!

Van een omstander hoorden wij namelijk dat hij zich op het gras had laten omvallen. Alcohol had hem daarbij geholpen om van de wereld te geraken. Als getuige de verse- maar ook lege groene fles sterke drank met een laatste druppel over de flessenhals. Als ik mij goed herinner was dit een fles port. Proost dus met kater a.u.b. Het gebruik van alcohol al dan niet ingenomen met pillen of drugs was bij hem niet ondenkbeeldig. Zijn identiteit was ons op dat moment nog niet bekend.

Hele drommen nieuwsgierige mensen in deze sociale volksbuurt hadden zich reeds verzameld op de plaats van dit delict voor deze politie show Up. Gevoelsmatig ingeschat voldeed de politie op dat moment nog niet aan de actie verwachtingen van het ongedurige mompelende publiek. Pragmatisch als ik ben vind ik zulke situaties een vervelende bijkomstigheid door de vele priemende ogen in de rug. Meestal onder luid commentaar –hoe het wel zou moeten gaan- van de vele betere stuurlui aan wal.

Later hoorden wij van omstanders dat de coma-zuiper in de achterliggende flat woonachtig was. Hij had het in zich had om af en toe afwijkend gedrag ten toon te spreiden. Hij dronk van alles door elkaar, waaronder ook middelen bestemd om de auto te poetsen. Hoe krijg je dit voor elkaar! Voor de kick doen mensen steeds meer gekkere dingen. Snuiven aan lijm en ook nog het drinken van autopoetsmiddelen.

Doe toch effe normaal zou ik bijna willen zeggen. Overgewaaide kicks en sentimenten uit andere continenten vinden overal gretig aftrek. Dus ook drinken van auto conserverende middelen bij ons in Nederland. Dan denk je toch bij jezelf waar is het in de opvoeding mis gegaan. Zou je je eigen gezondheid benadelen door zo te handelen? Ja dus.

Mijn pragmatische aard van handgenezing kwam pardoes boven water drijven, Ik weet heel goed hoe ik iemand moet vastpakken. Dus hurkte ik naast hem neer. Ik riep nog een paar keer wordt wakker. Nog steeds hield hij zich stil met ietwat knipperende acterende oogleden en bewegende oren. Gelukkig ken ik de uitwerking van een stevige druk op de monnikskap spier.

Dus als laatste bewustzijnsmiddel paste ik de kunstgreep toe op deze plek met uiterste precisie en verhoogde pressie. Dat kan ik heel goed. Niemand ziet het, dus geen weerstand vanuit het publiek en het oogt ten slotte ook nog humaan wat het ook is. Al met al krijg je een handmatige wake-Up call.

Na deze pressie sprong hij vanuit zijn liggende positie wild omhoog en bijna uit zijn vel. Waarna hij geheel ontwaakt met de ogen wijd geopend zijn aanwezigheid gestalte gaf. Hij kwaakte nog van auw auw maar hij wist niet welke dikke wesp hem mogelijk gestoken had. Zijn adem riekte naar alcohol. Hij was zelf nog het meest beduusd van zijn wederopstanding maar bleef wel onvast ter been.

Op onze vragen gaf hij zijn naam op en gaf toe in de olie te zijn geraakt daarbij duidend op zijn makker in crime, in casu de lege fles sterke drank naast hem op het gras. Burp.

De ambulance werd via de meldkamer op ons verzoek afgebeld. Zij hadden ten slotte wel wat anders te doen dan uitrukken terwijl er geen gegronde reden is. Een vriendin van hem kwam erbij staan. Zij heeft hem op ons uitdrukkelijke verzoek snel verwijderd. De samen gedromde mensen waren behoorlijk tevreden over ons snel en adequate doortastend optreden. De politie deed een korte forse performance met een positief resultaat. Eind goed al goed in hun blijkbare beleving.

Collega Jan heeft de man de volgende dag nog gebeld voor een verklaring vanwege het feit dat hij onder invloed was. Hij kon zich niet veel meer herinneren van de vorige dag.

Wel had hij behoorlijk veel pijn in zijn nek- schoudergedeelte. Hij vroeg zich af hoe dit kwam!

Boontje komt uiteindelijk om zijn loontje. Waarschijnlijk heeft dit een verbeterd voortschrijdend inzicht opgeleverd. Want aan politiezijde werd sindsdien niets meer van hem vernomen.

De verhalen van deze wijkagent liggen dus letterlijk op straat of in dit geval op het grasveld.

Alsof het die dag nog niet genoeg geweest was kregen Jan en ik op de vroege avond nog een melding van een coma-zuiper ergens op een bordes in ons bewakingsgebied. Daar zagen wij dat iemand met een Oost Europees uiterlijk duidelijk zijn roes aan het uitslapen was in een of andere foetus houding. Hij snurkte er behoorlijk op los. Hij lag op een stenen trap op een manier waar een hernia goed bij zou passen. De inname van drank voorkwam echter doorliggen of andere persoonlijke ongemakken. Hij had geeneens last van het langsrazend autoverkeer. Gelukkig deed hij niet aan slaapwandelen anders was hij geheid onder een auto terecht gekomen. 

Ook deze persoon werd-wordt-wakker getikt. Hij opende gelukkig wel zijn ogen en bazelde in zijn eigen land taal erop los. We verstonden er geen sikkepit van. Hij werd door ons vermaand en verwijderd.

De resterende diensttijd verliep gelukkig zonder rare beproevingen, zatlappen of smartlappen.

#Mijn jarenlange collega Jan Swagers is alom bekend als begenadigd tekenaar. Velen hebben hem om zijn artisitiek talent reeds weten te vinden. Hij weet in een tekening perfect uit te beelden waar anderen, zoals ik, een heel verhaal voor nodig hebben. Jan heeft belangeloos meegewerkt om dit verhaal te fine-tunen. Jan nogmaals bedankt voor je magistrale inbreng.


#Deze blogger# te vinden via:      http://www.limburgsewijkagent.blogspot.com     schrijft graag verhalen over zijn persoonlijke ervaringen opgedaan tijdens het politiewerk met zijn collega's. De meeste verhalen zijn schrijf- en deelbaar.  Sommige verhalen niet ivm de impact. Uit piëteit met nabestaanden en slachtoffers bewaard hij die verhalen in zijn persoonlijke memoires.  Politiemensen zijn gewone mensen met emoties en gevoelens. Dit gevoel probeert deze blogger te bewerkstelligen.