Dan koerst de zilveren Australische vogel richting Eindhoven op de afgekondigde dag van nationale rouw. Hij landt en wordt ontvangen met de hoogst mogelijke aanwezigheid van overheid, militairen en familie.
De landingsbaan is aangedikt met een laag van respect. De motoren worden stationair draaiende houden tot klokslag 16.00 uur. The Last Post klinkt uit een schallende trompet en bezorgt heel Nederland de koudste rillingen ooit. Militairen lopen in gelid in de buik van deze ijzeren vogel.
Ouderen, kinderen en families komen terug van wat hun vakantie had moeten zijn. Zij hadden zulke mooie vooruitzichten. Hun dromen, leven en toekomst werden abrupt beëindigd door een raket.
16.00 uur, ook mijn vakantie begint. Voor mijn gevoel op dat moment bijna een macabere vergelijking.
De meldkamer-man politie regisseert voortreffelijk 1 minuut stilte in onze politieregio.
Dan denk je heel even in gedachten dat de wereld stopt met draaien. Echter na deze belangrijke minuut blijkt dat politiemeldingen voor 1 minuut in de wachttijd zijn gezet. Deze worden hierna weer gretig uitgedeeld aan de uitgaande surveillances.
Business as usual. Ook dat schijnt belangrijk te moeten zijn, net nu! Jeetje
