facebook afspraak met de Dude

Collega JG en ik hebben middagdienst in de Noodhulp. Iedere collega op straat wordt veelvuldig door de meldkamer aangevuurd en aangestuurd om werkzaamheden te verrichten die menigmaal niet 1-2-3 tot de kerntaken van de politie behoren. Dat zal de komende tijd (jaren) alleen maar fors erger worden, dat weten we allemaal. Maar, hulp verlenen is bijna het mooiste in ons mooie politievak. Natuurlijk staat boeven-vangen vanzelfsprekend torenhoog in ons vaandel.

Omstreeks 21.00 uur wordt het meldingenpatroon rustiger en volgt het basale - pappen en nathouden -politiewerk. Adviezen geven, kromme situaties voor dat moment ietwat rechtbuigen en uiteraard het promoten om zonder ruzie vreedzaam naast elkaar te blijven wonen. U kent deze situaties wellicht. 

JG en ik worden plots aangestuurd naar een huiselijk geweld situatie. Dat is tegenwoordig bijkans een nieuwe verzamelnaam voor mishandeling, intimidatie, het leven zuur maken en zo verder. Vaak wordt de politie gebeld om uit een of andere impasse of juridische spagaat te komen. Natuurlijk is het dan goed om poolshoogte te gaan nemen om eventueel erger -elkaar de kop inslaan- voor te blijven.  want de zorg is al overbelast!

Op de plaats van het ogenschijnlijke delict worden wij buiten op straat al opgewacht door twee vrouwen. We zijn nauwelijks uitgestapt of de mallemolen van woorden wordt met de kracht van 10 op de schaal van Richter in onze oren gemikt. Voor deze vrouwen is de situatie helemaal duidelijk. Voor JG en mij een beetje lastig om het reële beeld voor ogen te krijgen. We moeten dus iets sneller multitasken. Om de woorden lawine voor te blijven stellen we simpelweg aanvullende vragen. De dames moeten behalve praten gaan nadenken en zodoende krijgen wij een beetje “lucht”. 

Uiteindelijk blijkt - in a nut shell - dat een van de vrouwen heeft ge-facebook-ed op de dating site. Zij denkt een leuke mannelijke date aan de haak te hebben geslagen. Dus hebben zij zich een aantal uren geleden getroffen in een café in de buurt. De vrouw spreekt nu met dubbele tong door stevige alcohol inname. Waardoor haar back Up hulp en toeverlaat de scepter overneemt als volleerd woordvoerster. Op mijn vraag antwoordt zij van; ja, ik heb alcohol gehad maar niet zoveel als haar..... 

Wat is er dan gebeurd? De Dude (date) en dubbele tong hebben flink gelaafd aan Bacchus. Voor de continuering zijn zij gegaan naar het adres van dubbele tong. Daar word nog wat alcohol gebruikt et voilà ruzie is het resultaat. Daardoor voelt dubbele tong zich ongemakkelijk en wil niet verder daten. Zij is uiteindelijk de woning uit gerend en heeft bij haar vriendin de opkomende angstgevoelens geuit. 

De Dude is in haar woning in slaap gevallen en wil of kan niet meer weg, hoezo gevaarlijk?. Zij weet ook wel dat zij de ruzie met Dude geheel aan zichzelf te danken heeft. Beetje Dom dus. Op onze vraag of ze nu van de politie verwacht om uitsmijter te spelen voor haar miskleun zegt de dubbele tong van, zie je wel dat ze niets voor me willen doen! 

Over generaliseren gesproken. De Dude in haar woning is een beer van een vent en die zou ons gemakkelijk kunnen verschalken of pletten onder zijn massale kilo's lichaamsgewicht. Hij is ook nog eens verbaal super agressief. Voor JG en mij dus geen optie om hier weg te gaan zonder de Dude uit de woning te halen. 

Dus betreden wij de amper verlichte woning. Na 10 keer of zo gevraagd te hebben aan dubbele tong op straat - die ook nog slecht hoorde- wordt de 5 watt lichtbron schakelaar gevonden en ingeschakeld. De Dude in zijn winterslaap ligt languit op de bank in het schemerlamplicht en is goed hoorbaar aan het ronken. Zijn contouren verraden een flink volume aan mens, vooral in kilo’s lichaamsgewicht. 

Hij ontwaakt op onze wek –wordt wakker- geluiden en duwtjes met een driedubbele tong, als voorbeeld van een grootgebruiker van alcohol en zo. Hij bralt erop los en zegt hier te wonen. 

Uiteindelijk geeft de Dude toe, op date te zijn. Vrij snel verlaat hij onder aanmaningen met de nodige ondersteuning van JG en ik, de woning. Dubbele tong kan niet geloven dat wij heelhuids uit haar huisje komen, samen met deze 140 kilo zware Dude. 

Hem op deze avond alleen maar uit de woning zetten zou het probleem niet oplossen maar voor nieuwe buurt problemen zorgen. Zoiets weet iedere politieagent uit ervaring. Dus oplossend gericht bezig zijn, is hier het motto. 

In het kader van de politiewet brengen we de Dude naar zijn eigen woning. Gelukkig heeft hij de sleutels bij zich anders weer een voortzetting van zeulen met ...

Onderweg lalt en bralt hij er vrolijk op los. Ik heb mijn stoel helemaal naar voren gezet waardoor hij met zijn ruime lijf inclusief isolatie toch nog op de achterbank past. De raam opengezet. Want ook wij mogen niet onder invloed rijden. De alcohol kegel is er een van jewelste. Hij spreekt ook nog eens hard met de nodige consumptie. 

Hij vindt het fantastisch dat wij taxi voor hem spelen. Ik praat een beetje mee met hem van blabla en zo. De woordklanken zetten de toon boven de inhoud. Hij vindt mij dan ook fantastisch omdat ik hem kennelijk begrijp. Collega JG kan doodbloeden maar voor mij zou hij door het vuur gaan. Ik ben heel eventjes zijn "brother in Arms"! Normaliter verbroedert sport, maar alcohol kennelijk ook op een doodlopende eenrichtingsweg. Komisch constatering! Even later is ook JG weer zijn brother. Gelukkig maar weer. 
Collega JG en ik hebben middagdienst in de Noodhulp. Iedere collega op straat wordt veelvuldig door de meldkamer aangevuurd en aangestuurd om werkzaamheden te verrichten die menigmaal niet 1-2-3 tot de kerntaken van de politie behoren. Dat zal de komende tijd (jaren) alleen maar fors erger worden, dat weten we allemaal. Maar, hulp verlenen is bijna het mooiste in ons mooie politievak. Natuurlijk staat boeven-vangen vanzelfsprekend torenhoog in ons vaandel.

Omstreeks 21.00 uur wordt het meldingenpatroon rustiger en volgt het basale - pappen en nathouden -politiewerk. Adviezen geven, kromme situaties voor dat moment ietwat rechtbuigen en uiteraard het promoten om zonder ruzie vreedzaam naast elkaar te blijven wonen. U kent deze situaties wellicht. 

JG en ik worden plots aangestuurd naar een huiselijk geweld situatie. Dat is tegenwoordig bijkans een nieuwe verzamelnaam voor mishandeling, intimidatie, het leven zuur maken en zo verder. Vaak wordt de politie gebeld om uit een of andere impasse of juridische spagaat te komen. Natuurlijk is het dan goed om poolshoogte te gaan nemen om eventueel erger -elkaar de kop inslaan- voor te blijven.  want de zorg is al overbelast!

Op de plaats van het ogenschijnlijke delict worden wij buiten op straat al opgewacht door twee vrouwen. We zijn nauwelijks uitgestapt of de mallemolen van woorden wordt met de kracht van 10 op de schaal van Richter in onze oren gemikt. Voor deze vrouwen is de situatie helemaal duidelijk. Voor JG en mij een beetje lastig om het reële beeld voor ogen te krijgen. We moeten dus iets sneller multitasken. Om de woorden lawine voor te blijven stellen we simpelweg aanvullende vragen. De dames moeten behalve praten gaan nadenken en zodoende krijgen wij een beetje “lucht”. 

Uiteindelijk blijkt - in a nut shell - dat een van de vrouwen heeft ge-facebook-ed op de dating site. Zij denkt een leuke mannelijke date aan de haak te hebben geslagen. Dus hebben zij zich een aantal uren geleden getroffen in een café in de buurt. De vrouw spreekt nu met dubbele tong door stevige alcohol inname. Waardoor haar back Up hulp en toeverlaat de scepter overneemt als volleerd woordvoerster. Op mijn vraag antwoordt zij van; ja, ik heb alcohol gehad maar niet zoveel als haar..... 

Wat is er dan gebeurd? De Dude (date) en dubbele tong hebben flink gelaafd aan Bacchus. Voor de continuering zijn zij gegaan naar het adres van dubbele tong. Daar word nog wat alcohol gebruikt et voilà ruzie is het resultaat. Daardoor voelt dubbele tong zich ongemakkelijk en wil niet verder daten. Zij is uiteindelijk de woning uit gerend en heeft bij haar vriendin de opkomende angstgevoelens geuit. 

De Dude is in haar woning in slaap gevallen en wil of kan niet meer weg, hoezo gevaarlijk?. Zij weet ook wel dat zij de ruzie met Dude geheel aan zichzelf te danken heeft. Beetje Dom dus. Op onze vraag of ze nu van de politie verwacht om uitsmijter te spelen voor haar miskleun zegt de dubbele tong van, zie je wel dat ze niets voor me willen doen! 

Over generaliseren gesproken. De Dude in haar woning is een beer van een vent en die zou ons gemakkelijk kunnen verschalken of pletten onder zijn massale kilo's lichaamsgewicht. Hij is ook nog eens verbaal super agressief. Voor JG en mij dus geen optie om hier weg te gaan zonder de Dude uit de woning te halen. 

Dus betreden wij de amper verlichte woning. Na 10 keer of zo gevraagd te hebben aan dubbele tong op straat - die ook nog slecht hoorde- wordt de 5 watt lichtbron schakelaar gevonden en ingeschakeld. De Dude in zijn winterslaap ligt languit op de bank in het schemerlamplicht en is goed hoorbaar aan het ronken. Zijn contouren verraden een flink volume aan mens, vooral in kilo’s lichaamsgewicht. 

Hij ontwaakt op onze wek –wordt wakker- geluiden en duwtjes met een driedubbele tong, als voorbeeld van een grootgebruiker van alcohol en zo. Hij bralt erop los en zegt hier te wonen. 

Uiteindelijk geeft de Dude toe, op date te zijn. Vrij snel verlaat hij onder aanmaningen met de nodige ondersteuning van JG en ik, de woning. Dubbele tong kan niet geloven dat wij heelhuids uit haar huisje komen, samen met deze 140 kilo zware Dude. 

Hem op deze avond alleen maar uit de woning zetten zou het probleem niet oplossen maar voor nieuwe buurt problemen zorgen. Zoiets weet iedere politieagent uit ervaring. Dus oplossend gericht bezig zijn, is hier het motto. 

In het kader van de politiewet brengen we de Dude naar zijn eigen woning. Gelukkig heeft hij de sleutels bij zich anders weer een voortzetting van zeulen met ...

Onderweg lalt en bralt hij er vrolijk op los. Ik heb mijn stoel helemaal naar voren gezet waardoor hij met zijn ruime lijf inclusief isolatie toch nog op de achterbank past. De raam opengezet. Want ook wij mogen niet onder invloed rijden. De alcohol kegel is er een van jewelste. Hij spreekt ook nog eens hard met de nodige consumptie. 

Hij vindt het fantastisch dat wij taxi voor hem spelen. Ik praat een beetje mee met hem van blabla en zo. De woordklanken zetten de toon boven de inhoud. Hij vindt mij dan ook fantastisch omdat ik hem kennelijk begrijp. Collega JG kan doodbloeden maar voor mij zou hij door het vuur gaan. Ik ben heel eventjes zijn "brother in Arms"! Normaliter verbroedert sport, maar alcohol kennelijk ook op een doodlopende eenrichtingsweg. Komisch constatering! Even later is ook JG weer zijn brother. Gelukkig maar weer. 

De Dude wil mij de volgende dag politie informatie gaan geven. Hij heeft al vele jaren in het gevang gezeten. Dat weet ik uiteraard ook wel want ik ken hem en zijn politie palmares. Dus wordt er een halve afspraak gemaakt. Niet dus. Hem tot bij zijn woning begeleid waar hij zijn roes gaat uitslapen. Wij worden bij het afscheid nog overladen met bedankjes en schouderklopjes. Voor ons ook een mooie uitkomst, einde overlast. Voor zolang als het weer duren mag. Mensen als Dude hebben schijnbaar 24/7 aandacht en aanpak nodig. 

Eind goed al goed. Ik hoop dat dubbele tong toekomstige dates op facebook achterwege zal laten. Facebook veroveringen en alcohol gaan in haar geval, gaan niet samen. 

Dubbele tong en de Dude zullen zich achteraf waarschijnlijk van dit intermezzo niets tot weinig kunnen herinneren. Volledig weggepoetst uit de herinnering. Met dank aan Bacchus.

Blijkt toch maar weer eens dat de meeste successen bij de politie onbesproken blijven. Het zijn de kleinschalige dingen die het doen en niet alleen maar de heroïsche interventies met grote inzetten van politiemensen en materieel.

Jan en ik hebben achteraf nog hartelijk moeten lachen. 

Einde dienst

De Dude wil mij de volgende dag politie informatie gaan geven. Hij heeft al vele jaren in het gevang gezeten. Dat weet ik uiteraard ook wel want ik ken hem en zijn politie palmares. Dus wordt er een halve afspraak gemaakt. Niet dus. Hem tot bij zijn woning begeleid waar hij zijn roes gaat uitslapen. Wij worden bij het afscheid nog overladen met bedankjes en schouderklopjes. Voor ons ook een mooie uitkomst, einde overlast. Voor zolang als het weer duren mag. Mensen als Dude hebben schijnbaar 24/7 aandacht en aanpak nodig. 

Eind goed al goed. Ik hoop dat dubbele tong toekomstige dates op facebook achterwege zal laten. Facebook veroveringen en alcohol gaan in haar geval, gaan niet samen. 

Dubbele tong en de Dude zullen zich achteraf waarschijnlijk van dit intermezzo niets tot weinig kunnen herinneren. Volledig weggepoetst uit de herinnering. Met dank aan Bacchus.

Blijkt toch maar weer eens dat de meeste successen bij de politie onbesproken blijven. Het zijn de kleinschalige dingen die het doen en niet alleen maar de heroïsche interventies met grote inzetten van politiemensen en materieel.

Jan en ik hebben achteraf nog hartelijk moeten lachen. 

Einde dienst

Cocaïne in een heftige liefdesrelatie

 Enige tijd geleden kregen mijn maat en hondengeleider Henny en ik een melding van een hevige vechtpartij tussen wederhelften waarbij de vrouw het onderspit had gedolven. Zij zou letterlijk en figuurlijk in het slijk der aarde liggen. De locatie was een druk bezochte verbindingsweg ergens in ons bewakingsgebied, onder de DSM vlag.

Het was op een vrijdagmiddag. De zon scheen er lekker op los maar in de gepasseerde nacht had het flink en langdurig geregend. Een waar modderbad was het resultaat. De temperatuur was aangenaam en door het opdrogend wegdek kregen we via onze neusgaten genoeglijke frisse lucht in onze longen naar binnen gepompt. We wisten dan ook niet wat we bij deze melding zouden kunnen aantreffen. Maar goed, anders waren er vele surveillance auto’s meegestuurd en was het wellicht op een flinke vechtpartij uitgelopen.

In de bewuste straat was het druk en we konden niet zo snel doorrijden. Knipperende auto dimlichten afkomstig van passerend publiek maakten ons al snel attent op de naderende chaos of modder-bende.

Daar wil ik best wel even op inhaken. Vaak als we een melding krijgen en onze dienstauto manoeuvreren naar de locatie, dan denken mensen of hulpvragers steeds dat we hen niet zien en zomaar voorbij zouden kunnen rijden zonder te helpen. Zwaaien, toeteren en zo is dan steeds weer een gegeven. Ook al remmen we de dienstauto af en draaien we om of stoppen bijkans. Steeds weer een bizar punt wat mij opvalt. Maar dit als vreemd gegeven als de politie nadert.

Onverwacht naderde ons een werk busje waarin 4 gespierde omvangrijke bouwvakkers zaten. Hoe ik dat weet? Aan hun kleding, gebruinde torso’s en last but not least de materialen in de laadbak, waaronder de speciemolen. De buiten proportionele arm van de bestuurder omarmde het autoportier bijna helemaal. Zij wezen ons de weg door het maken van gesticulerende armgebaren als fictieve ANWB richtingaanwijzers. We zaten dus op de goeie route. Via deze zee van armgebaren en knipperende dimlichten naderden wij ons doel tot op korte afstand. Wat opviel was dat niemand stopte of gestopt was. Vreemd. Normaal worden gewelddadige situaties door het publiek geapprecieerd en staat men hier gedegen bij stil met gsm’s met videofunctie en zo om You Tube te kunnen voeden. Deze keer niet. Hoe dat kwam? Dat zal ik uitleggen.

Wij arriveerden als onderdeel in een in een langzame fnuikende file, want men durfde bijkans niet te passeren. Wij waren getuigen van een beëindigd onderling dispuut tussen een man en een vrouw. Zij waren kennelijk uitgesproken en uitgevochten. Hun auto stond half in de berm. De man stond rustig rechtop en de vrouw lag languit in berm. De man had gemillimeterd haar dus zag je bijna zijn fontanellen. De vrouw was onredelijk aan het krakelen. Daar was niet meteen een denkbeeldig touw aan vast te knopen.

De strakke huid op de man zijn kop had in zijn werkbaar of waarschijnlijk crimineel leven al heel wat harde lichamelijke confrontaties weerstaan. Diepe littekens waren erin gegroefd als een prijskaartje van doorstane ellende of momenten van euforie over de gevallen rivalen of vijanden. Zijn ogen in zijn hoofd stonden rustig en beheerst, net als die van de robot uit de film de Terminator.

En, een gelijkwaardig imposant figuur had hij dan ook. Ook hij droeg een zwarte halflange jas. Onder zijn jas staken twee forse benen uit die in staat waren om zijn omvangrijke torso te dragen. Ik schatte hem al snel op 120 kg vol met adrenaline. Zo’n figuur waar je absoluut niet mee wil vechten, gezien de geringe kansen van nagenoeg iedere opponent tegen hem.

Zijn toekomstige ex wederhelft of hedendaagse sparringpartner was als een frêle vlinder. Ik zei al dat het geregend had. Haar lichaam en kleding zaten helemaal onder de modder. Zij had lange zwarte manen en een mooi slank vrouwelijk figuur. Of het een beauty was ? Ik denk dat ze daarmee wel fiks bezig was geweest door dit ongewild genomen modderbad. Of ze nou mooier was. Dat kon ik niet goed zien of bepalen. In ieder geval was ook zij doorleefd van lange avond- en nacht soiree's

Daar stonden wij dus, samen met dit vreemd uitgedoste koppel. De voorbijgangers reden nog steeds voorbij dit miniatuur slagveld. De man zijn uitstraling was er een van, vooral niet stoppen.

Beiden hadden de gevaarlijke witte poeder in de neus geschoven in hun woning. Door dit goedje krijg je veel conditie en andere waarnemingen van lichaam geest en feest. Dit had erin geresulteerd dat zij hun dierlijke driften wederkerig of bilateraal hadden botgevierd tijdens een marathon sessie.

Daarna volgde de afdaling uit powder mountain en het ontwaken uit de kunstmatig psychedelische wereld van wit poeder. De uitkomst was een kater en aldus kregen beiden flinke stress. Zij was weggegaan en hij had haar met de auto weer opgepikt, onderweg. Dat was niet zonder slag of stoot gegaan. Gelukkig voor de frêle vlinder had hij zijn krachten ver naar beneden bijgesteld had . Gelukkig maar. Wie weet wat er anders nog had kunnen gebeuren.

Om te onderzoeken wat waar was aan dit verhaal en het feit dat de vrouw mededeelde dat zij was mishandeld door deze terminator werd aan hem medegedeeld dat hij mee moest naar het politiebureau.

Dat vond hij niet leuk en dat wilde hij niet noch gaf hij zijn medewerking om vrijwillig mee te komen. De diensthond liet al flink van zich horen achterin de dienstauto. De dienstauto brulde, snoefde en bruiste van ingetogen honden-geweld en veerde als een lichtvoetig veertje heen en weer.

De hond –de voorganger van Tiesto- wilde zielsgraag zijn baas helpen. De terminator werd hier niet koud of warm van. Later bleek dat hij niet vies was van kooigevechten tegen mens of dier.

Ongetwijfeld had hij veel littekens op zijn ziel maar waarschijnlijk ook nog op zijn torso. Allemaal littekens van moed of domheid van weleer. Vechten met hem had weinig tot geen zin en dus werd aanstalten gemaakt om de diensthond erbij te halen. Echter zwaar geweld tegen zwaar geweld zou hier niet werken, bedacht ik mij opeens.

Dit van der Geest type was niet onder de indruk van politie en/of diensthond. Bij mij kwam de gedachte op dat zijn lichaamsmiddelpunt erg hoog was. Het enige wat hem zou kunnen deren was een gerichte low kick tegen de binnenkant van zijn knieën. Crush. Op zijn granieten kop kreeg aangewende slagkracht met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid geen zichtbaar of wankelend resultaat!

Dus in een tunnelvisie stapte ik af op deze Goliath. Hij was 2 koppen groter dan ik. Ik sprak hem aan en deelde hem mede dat wij gingen uitzoeken wat er aan de hand was en dat hij daarom toch mee moest.

Ik pakte hem vast bij zijn arm en liep met hem terug naar de auto. Wat hij overigens eenvoudigweg toeliet. Ik boeide hem af - want dat waren de veiligheidsvoorschriften en niet persoonlijk bedoeld zo deelde ik mede - maar ik behandelde hem met respect. Om een deuk in het portier te voorkomen duwde ik zijn granieten kop omlaag en nam rustig plaats naast hem. Henny was ondertussen al met de hond bezig om hem terug in zijn hok te zetten. Gelukkig was de inzet van de hond niet nodig.

Aan het bureau gekomen heeft de terminator zijn verhaal gedaan. Cocaïne gebruik liep toch als een rode draad parallel mee op zijn levenspad. Hij was als grote man achter evenementen zwaar beproefd op zijn alertheid en daar hielp cocaïne mee in zijn marathon werktijden. Hij verdiende er financieel goed aan. De ene cocaïne gebruiker herkent de andere vrij gemakkelijk en dit maakt dat deze polen elkaar ongenadig ruiken en blijven bekoren.

Hij had al vaak in het gevang gezeten en ook in zijn jeugd langdurig geïnterneerd. In zijn familie was geweld heel normaal net als het drinken van melk. Zijn broer zat een levenslange gevangenisstraf uit. Enfin geweld zat hem als een gegoten jas. Echter dom was hij niet en deed aan kansberekeningen. Vandaag zag hij dat die 2 van de politie niet terugdeinsden.

Tijdens zijn verhoor maakte deze terminator mij nog een compliment. Mijn natuurlijke uitstraling zonder kapsones hadden hem zijn agressiviteit geheel ontnomen en dat was voor hem het ogenblik om niet te gaan vechten met de politie. Het onderzoek naar de blijkbare mishandeling liep uit op een sepot. De knipperlichtrelatie zal mogelijk nog af en toe geknipperd hebben en is voorstelbaar verdampt als een koude kille mist voor warm zonlicht.

Bleek weer eens dat respectvol benaderen toch zijn vruchten kan afwerpen. Gelukkig was zijn kater na cocaïne gebruik aan het bureau geheel verdwenen.

PS: Hij had zijn vriendin omgeduwd en niet geslagen. Deze landing in de modderige berm had haar geen goed gedaan en aan het einde van haar latijn was ze verdoofd blijven liggen met haar kater en zo. Overigens tot schrik van de passanten die de politie informeerden, op veilige afstand, dat dan weer wel