Bij nader inzien, toch een ongewenste vreemdeling

Er zijn geen problemen maar wel mensen die problemen creëren. Deze zin houdt mijn aandacht de laatste tijd steeds meer vast. Ik kan dan ook tig voorbeelden benoemen welke rigoureus en uitputtend in mijn hersenpan ronddolen. De media triggert mij enorm over dit thema. But, so be it. 

Een mooi voorbeeld van de probleem-creëerder bij uitstek vind ik toch wel de mens, als onbetwiste winnaar van al wat leeft en lucht haalt versus de dieren en planten en zo verder.

Het is maar goed dat dieren niet kunnen lezen en geen aanspraken mogen maken op wat de mens tot zijn eigendom verklaard heeft. Rechtmatigheid heeft hier niets mee te maken, wel gecreëerde politiek correcte wetmatigheid. De mens maakt nu eenmaal alles kloppend indien nodig m.b.v. een mokerhamer steeds meer, helaas. Ieder mens is uniek dus de dwingende regulerende mokerslagen zijn ontelbaar.

Daar waar mensen wonen, vluchten alle dieren zo snel als mogelijk weg om aan het mensenvirus te ontkomen.

Soms in meanderend Nederland wil men de oude legendes en sages terug. Zeg maar de tijden van Willem Tell en Robin “Sherwood” Hood moeten na een grondige virtuele restauratie terug heringevoerd worden.

Zo heeft men betaamd dat Willem Bever terug moet komen naar menselijk gebied bv naar Milsbeek. De bevers die men daar uitgezet heeft plonsen gezellig in het water en zwemmen er naar hartenlust rond. De bever is een beschermd dier dus je mag er alleen maar naar kijken maar aankomen nooit en te nimmer. Het predicaat van bever-protectie is wettelijk opgelegd. Milsbeek wordt beroemd en geroemd want dagjesmensen komen van heinde en verre naar dit bever-fenomeen te komen kijken. 

De bever op zijn beurt voelt zijn handel, wandel en intimiteiten na korte tijd te excessief in de kijker geplaatst door zijn gastheren uit Milsbeek en gaat geplaagd in de verdediging en creëert enige afstand door de boel onder water te laten lopen. In de trend van; Zij kunnen ons niets maken dus halen wij ons DNA en GEN materiaal uit ons eigen denkbeeldige virtuele schuurtje. Dus, wij doen wat we leuk vinden, wat de rest ervan vindt boeit niet! 

Door de bever escapades -bomen omknagen- krijgt de mens langzamerhand in het uitdijende meandergebied van Milsbeek zeer natte voeten. De bever  clan velt vele nationale- en beschermde bomen, waardoor het gebied een natuurlijk stuw en moeras in wording IS. Nederland loopt stilaan onder, met Milsbeek voorop. De boomvel affaires stapelen zich hoog op en dus moet de Nederlandse gastheer snel de boel gaan aanpassen en reguleren. Eerst theoretisch door commissies die onderzoeken instellen en zo. Want alleen de mens is gerechtigd en gewettigd om bomen te vellen met STIHL zagen. Bevers niet, ook al zitten en wonen zij in hun natuurlijk habitat. 

Ergo, je mag niet aan de bever komen want deze heeft een beschermde status. Zijn DNA en GEN kun je niet veranderen want dat zit ingebakken in zijn profiel.  Nederland heeft alweer het nakijken.

Uiteindelijk spat de bever-droom in mekaar want ons landje is te klein om iedereen zijn gang te kunnen laten gaan. Dat geldt voor de bever, de marter, de buizerd, nu weer de korenwolf, de malariamug,  en nog veel meer dierlijke soorten die in het wilde weg rondhuppelen en rondfladderen in ons kikkerlandje. De brulkikker hebben we al verbannen en terminated. Want die is in Nederland niet beschermd en vooral niet welkom met zijn gekwaak en gebrek aan natuurlijke vijanden om zijn populatie in toom te houden....

Wel mooi dat de bever populatie zorgt voor voldoende werkgelegenheid en verwoede economische aantrekkingskrachten. In de komende tijd zullen ambtenaren en externen flink gaan controleren, bijschaven en ombuigen in Milsbeek. Ontmoerassing heet dat en tevens hard optreden tegen deze nieuwkomers.

Toch mooi om eerst een probleem te creëren en dan maatregelen nemen om e.e.a. teniet te doen volgens de heersende publieke opinie.

Het is jammer dat dieren niet in onze taal kunnen praten want diverse Universiteit onderzoeken hebben uitgewezen dat vloekende mensen eerlijker zijn dan die die zich bedienen van de stille krachten en zwijgzaamheid. Het vloeken gebeurt niet op een Gilles de La Tourette achtige wijze maar komt regelrecht uit de tenen van de betreffende woord magiër EN wordt niet gebruikt om anderen of andersdenkenden te beledigingen. 

Ook heeft onderzoek uitgewezen dat krenkende woorden op de sociale media meer integriteit herbergen voor bestuurders dan u lief is. M.a.w. er is een sterke relatie tussen vulgaire taal en eerlijkheid, niet alleen voor individuen maar voor hele bevolkingsgroepen.

Ik begin langzamerhand de wereld politiek en de vrijheid van meningsuiting te begrijpen, of toch maar niet. Want een bever velt bomen en de mens trump-ettert er vrolijk op los,

Ps; Eigenlijk zijn we allemaal dieren die ons eigen bestaan claimen. De meeste dieren echter kunnen niet lezen en/of luisteren. Echter niets menselijks is hen vreemd!

Jeetje, ik denk plots aan de wiet problematieken in Nederland.

Bedankt voor het lezen. Tot mijn volgende blog,









HanisAnders